Dlaczego nasza psychika potrzebuje symboli?
Dlaczego nieświadomość przemawia do nas w snach poprzez symboliczne obrazy?
Otòż nasza psychika nie toleruje prawd mówionych w bezpośredni i jasny sposób. Podajmy bardzo prosty przykład...
Kwiat jest narządem płciowym rośliny. Ofiarowując kwiat dziewczynie, w zawoalowany i elegancki sposòb dajemy jej do zrozumienia nasze oddanie i nasze pragnienie, chęć dołączenia do niej. Przy pierwszym podejściu komplet koronkowej bielizny przerazi i zbulwersuje (albo jeszcze lepiej: wibrator jako organ seksualny, ktòrym jest też kwiat), i z wielkim prawdopodobieństwem wyląduje wraz z pudłem na głowie ofiarodawcy nie w porę.
***
Słońce
Nic dziwnego, że słońce było symbolem i emblematem niemal wszystkich bogòw: Amona Ra, Baala, Tammuza, Apollo, Ozyrysa, a nawet Jezusa Chrystusa i tak dalej. Jest źródłem światła, daje życie dniu, ktòry o świcie rozbudza naturę z odrętwienia i snu śmierci nocy. To słońce jest Dominus, Panem, który rządzi cyklem naszej przestrzeni astralnej. Ma zatem męską konotację (księżyc z kolei kobiecą) siły Yang, bieli dnia (w przeciwieństwie do czarnej Yin, życia nocy). Słońce na poziomie psychologicznym jest symbolem światła, zatem świadomości, inteligencji, jasnowidzenia, mądrości. Słońce może więc być, jak wszystkie rzeczy, destrukcyjne w swoim negatywnym wydźwięku: pali, zmienia kraje w pustkowia - obraz duszy bez duchowej wody, owładniętej gorącem materialnym życia bez cienia wątpliwości, bez intelektualnych poszukiwań, bez intymności duchowej.
***
Księżyc
Księżyc jest tworem o czysto kobiecej naturze. Jego życie jest cykliczne jak u kobiety, z wyròżniającymi się trzema fazami: rosnącą młodej dziewczyny, w pełni jak u dojrzałej kobiety, malejącą jej starości i śmierci, po czym po nowiu rodzi się nowa nadzieja życia. Jego światło jest odbiciem brakującej męskości (słońce), jest więc towarzyszem w ciemności. Dlatego stał się wielkim starożytnym symbolem bogòw poczynając od Diany, Selene, Ishtar, aż do Najświętszej Maryi Panny. Na poziomie psychologicznym oznacza twórczą regenerację oraz stworzenie wewnętrznego wszechświata.
***
Jajko
Jajko ma różne symboliczne znaczenia:
jajko jako jajnik, czyli nasienie życia;
jajko jako kosmos, stąd jajko alchemiczne, ziarno, z którego powstaje wszechświat;
jajko jako doskonałość, dlatego tak często można zobaczyć wyobrazenie Chrystusa otoczonego owalnym światłem jak aureolą;
jajko Yin-Yang jest zaś symbolem tajemnicy przeciwieństw;
jajko może wystąpić także jako mandala i tak dalej ...
W Biblii nawiązuje do Ducha Bożego (pod postacią gołębia), który unosił się (wysiadywał) stworzenie (jajko). W jajku zamknięte jest życie, dlatego też w wielu krajach istnieje tradycja Wielkanocnego jaja z niespodzianką symbolizujacą nieśmiertelność. Jajka są wiec symbolem życia.
***
Srebro
Metal ten występuje w wielu baśniach. Wystarczy pomyśleć o dziewczynie bez rąk, której została podarowana para srebrnych dłoni. Srebro, par excellence, jest metalem księżycowym, a więc łączonym z wartościami natury kobiecej, płodnością i odrodzeniem nocy. Srebro było ulubionym metalem do produkowania broni: srebrnych zbroi , srebrnych koron i mieczy, ponieważ w tych przypadkach srebro jest symbolem genialnych pomysłòw, nieomylnych intuicji, cennych fantazji. Srebro w baśniach jest przetwarzane głównie przez takie magiczne istoty jak: skrzaty, elfy czy też krasnoludy z Ereboru i Morii we "Władcy Pierścieni". Postaci te są w większości drażliwe i pracowite, energiczne i ironiczne, odznaczają się cechami typowymi dla ducha artystycznego i analitycznie niespokojnego, takiego, ktòry zagłębia się w zakątki duszy, kopalnie dostępne właśnie tylko takim duchom. W mitologii greckiej Hefajstos w swojej kuźni tworzył ze srebra dosłownie wszystko; naprawiał złamane serca, odbudowywał utracone marzenia, zdradzone ideały... wszystko wracało na odpowiednie miejsce dzięki srebru - srebrnemu światłu życia.
***
Rogi
Dziś, w wielu kulturach, rogi są dobrze znane jako symbol niewierności - rogaczem jest więc zwany mężczyzna, ktòry nosi na głowie dowody miłosnych podbojòw żony (ciekawe czemu nie vice versa!). Jeden z mitòw opowiada, że Minotaur, poczęty z nielegalnego związku Królowej Krety Pasiphae, był rogaty, a mieszkańcy Krety przypominali królowi Minosowi o zdradzie typowym gestem dostawiania sobie rogòw przy użyciu dłoni.
A jednak róg był również postrzegany jako symbol władzy: rogi byka i jednorożca są symbolem siły, która pochodzi z głowy, z myśli: nawet Michał Anioł wyrzeźbił Mojżesza z rogami kozła. Pochodzenie tej legendy bierze się z niewłaściwej transkrypcji Exodusu, werset 34;30, w ktòrym Mojżesz jest ukazany z głową ozdobioną aurą światła. Hebrajskie słowo "aura" zostało pomylone ze słowem oznaczającym "rogi" , bardzo podobnym. Tak więc róg, wraz ze swoją siłą, jak piorunochron, jest także zabobonnym gestem, ktòrego celem jest uniknięcie pecha i kłopotów (naturalnie gest ròżni się od tego, ktòry oznacza niewierność - rogi ułożone z dłoni kierowane są do dołu).
***
Aureola
Aureola lub nimb jest graficznym atrybutem stosowanym w sztuce sakralnej, nie tylko chrześcijańskiej (pochodzi od słonecznych królòw Indo-Aryjczyków, przyjęty przez cesarzy bizantyjskich, a następnie przez chrześcijaństwo), aby wskazać świętość i mądrość charakteru danej osobistości. Składa się z aureoli światła (jak słońce nad głową symbolizujące świadomość), która owija głowę lub ciało. Dokładniej aureola jest światłem, które otacza ciało, a nimb jest kołem światła wokół głowy.
***
Welon
W najbardziej starożytnych czasach welon był symbolem boskości. Nikt nie mògł widzieć Boga, chyba że przez zasłonę symboliki, zasłonę porównania, zasłonę analogii. Wszystkie baśnie są zawoalowane, jak kapliczki, tabernakulum i ludzie mądrzy okrywający swoją twarz ... ich światło było tak olśniewające, że nie można było spojrzeć na nich wprost nie ślepnąc: byli jak słońce ... Słowo ODKRYCIE oznacza dokładnie zrozumienie czegoś w momencie, gdy opada zasłona i objawia się to, co było ukryte. Jest to chwila, a odwieczna zasłona skłania do odkrywania. Tak jak okrywa się zakwas na chleb, by uległ fermentacji, tak samo psychika i umysł są owiane tajemnicą. Zasłona jest spojrzeniem przez sen, jest cieniem świtu. Dziś, niestety, nie przywiązujemy większej wagi do symbolicznego znaczenia zasłony. Jest używana jako narzędzie segregacji, a nie prywatności i szacunku i usunięcia się w zawoalowany sposób, dyskretny, cichy. Dziś, szczególnie kobiety, nie posiadają już uroku wolności i zasłaniania siebie z tajemnicą. Zostały odkryte i rozebrane, i chwalone jako takie. Tymczasem natura jest zasłonięta, taki jest też Bóg, tajemnica, zasłona jest skórą boskiej istoty. Zasłona jest naturalna. Fałszywa zasłona jest wymuszona. Ten, kto ukrywa się, by być odnalezionym, nie posiada niczego prawdziwego do pokazania. Nawet okultyzm nie ma nic wspòlnego z zawoalowaniem. Okultyzm jest złośliwy. Zasłona jest prosta i uległa, więc dobra ze swej natury.
***
Kamienie szlachetne
Kamienie, zwane "córkami ziemi", zawsze fascynowały ludzi; całe narody i cywilizacje przypisywały im specjalne znaczenie i cnoty, a nawet magiczną moc. Kamienie szlachetne są wynikiem długiej i ciężkiej pracy ziemi i jej mozolnego rozwoju - z tego powodu zostały wybrane jako symbol mocy, ktòrą człowiek może nabyć, jeśli nauczy się pracować nad sobą. Znaleźć wielkiego człowieka jest poròwnywalne ze znalezieniem diamentu, znalezienie człowieka wartościowego jest jak znalezienie bryłki złota, a wierna kobieta jest jak szmaragd lub rubin, etc. ...
Symbol ma znaczenie o ile jest przeżywany; w przeciwnym razie szaty, korony, pierścienie wypełniają się szlachetnymi kamieniami: ludzie obwieszają się złotymi łańcuchami, biżuterią z kamieniami szlachetnymi, ale jeśli mają zgniłe serca i spustoszone umysły, nie posiadają w sobie wielkiej wartości. Królowie, prezydenci, papieże, gwiazdy itp. ... często swym daremnym życiem przeobrażali kamienie szlachete w demoniczną chciwość. Nie przez przypadek w dzisiejszych czasach, na naszej planecie, trudno o trzy metale, które nie należą do ziemi (złoto, platyna i srebro) ... są one owocem największych gwiezdnych wybuchòw supernowej. Jakość tych trzech metali szlachetnych jest demonstracją tego, jak bardzo ziemia jest pozbawiona duchowości i transcendencji w kierunku zewnętrznego wszechświata.
***
Diamenty
Diamenty są skrystalizowanym węglem, który pod wpływem potężnego ciśnienia i bardzo wysokiej temperatury przekształca się do tego stopnia, by stać się najbardziej genialnym między kamieniami. Diamenty pochodzą z głębokich warstw ziemskiego płaszcza. Diament jest najtwardszym ze znanych nam minerałów, którą to cechę zawdzięcza obecności wiązań kowalencyjnych rozszerzonych na całą strukturę we wszystkich kierunkach. Wśród klejnotów jest najbardziej wytrwały, czyli najbardziej zdolny do absorbowania energii.
Teraz zastosujemy te zalety do duszy: mądrzy ludzie i świadomi są oświeceni, ponieważ przeszli przez serię pròb (podziemne ciśnienie) bólu, okrutnych rozczarowań; były one czarne jak węgiel, stały się jasnymi diamentami za sprawą ciepła miłości, którą byli w stanie wyzwolić; diamenty ludzkiej duszy pochodzą z mrocznych głębin nieświadomości, będących w stanie wytrzymać tysiące pròb, wytrwałych w poznaniu, błyskotliwych, słodkich i delikatnych w świetle bijącym z serca .... nie przez przypadek są rzadkością.
***
Dziewiczość duszy
Dobrze jest nam znana praktyka fizycznego dziewictwa: prawdziwa obsesja, która nie dotyczy tak naprawdę nienaruszonej błony dziewiczej, ale mentalnej chorobliwej fiksacji, przeobrażonej w wielu kulturach i tradycjach w tabu, aż do granic absurdu i niewiarygodności. Jeśli błona dziewicza jest uważana za symbol czystości, to już na samym początku ma czysto seksualną, a zatem dewiacyjną, neurotyczną konotację, dla której seks z nie-dziewicami jest nieczysty i brudny (nic bardziej wypaczonego). Wszystko to wskazuje na nasz brak naturalnej równowagi: seks jest wpisany w naturę człowieka, jest częścią ludzkiej ewolucji, więc przesadą jest ograniczenie tego symbolu jedynie do sfery fizycznej i ciała - można być dziewicą fizycznie, choć wewnątrz osobą zepsutą, złą i na odwròt. Błona dziewicza nie jest zamknięciem ciała, ale otwarciem w umyśle; jak wstążka obwiązująca prezent jest darem fizycznej pełni, która przechodzi w pełnię wewnętrzną. Prawdziwe dziewictwo nigdy nie zostaje utracone, oddaje się, jest integralnością duszy, która, gdy raz osiągnęła swoją pełnię, nie jest już przyciągana przez żadne zło, więc nie jest skorumpowana. Jest to czystość osiągnięta po wielu błędach, niepowodzeniach, trudach, po których osiąga się wewnętrzne dziewictwo i raz nabyte nigdy nie jest utracone, raczej wzrasta.
Znak dziewicy reprezentuje zatem inwolucję ducha w materię, jest jednocześnie konkluzją i odejściem; konkluzją cyklu roślinnego, koniec lata to także chwila zbiorów, produkująca ziemia wyczerpała wszystkie swe zasoby. Jest teraz zmęczona, sterylna. Ale jest to również Ziemia Dziewicza, gotowa na przyjęcie nowego nasienia. Dziewicza dusza nie jest więc nowicjuszką pozbawioną doświadczenia, a wręcz przeciwnie, jest wykuta przez tysiące błędów, podróżująca i pełna ran; jest to przejście świadomości w jej pustce do pełni ducha.
Egipt daje nam właściwy klucz. Astrologiczny ideogram znaku Dziewicy przypomina literę M, czyli reprezentuje surowiec. W egipskich hieroglifach znak ten jest reprezentowany przez sowę, słusznie przechwyconą jako symbol przez tradycję grecką. Sowa jest tym mądrym, boskim spojrzeniem, które widzi w ciemności, w nieświadomości i ignorancji, jest światłem rozumu, prawdą rzeczy, Materii. Dziewicza dusza nie jest więc naiwna, pozbawiona doświadczenia. Jej moc polega na przenikaniu ducha, na innym spojrzeniu przynoszonemu światu, pozwalającemu nam dostrzegać rzeczywistości, które wymykają się innym.
***
Na drugim świecie
Pojęcie to określa drugi brzeg Acheronu, mitologicznej rzeki, która prowadziła do królestwa zmarłych. Nasza podwójna natura wskazuje logicznie na istnienie czegoś więcej. Nasza istota jest dynamiczna, z tendencją do wychodzenia poza, a to sprawia, że czujemy, iż istnieje życie pozagrobowe. Wszystkie religie i koncepcje duchowe postrzegały je nawet jako sferę pochodzenia, do której musimy powrócić. Najstarsze ze znanych nam grobòw pokazują, że zmarli bywali pochowani z bronią, jedzeniem, ubraniami, różnego rodzaju artefaktami, jak gdyby zmarli mieli odbyć jakąś podróż. Dla chrześcijan, żydów i muzułmanów tym, kto kontynuuje podróż, jest dusza, dla Hindusòw Atman, podczas gdy buddysta, nawet jeśli nie wyobraża sobie życia pozaziemskiego, jednak wierzy, iż części, które nas tworzą, po rozpadzie komponują się w inny stan istnienia mniej lub bardziej świadomy.
Na poziomie psychologicznym, który nas najbardziej tutaj interesuje, zaświaty to zrozumienie i to uczucie, które pozwala nam pojąć i odczuć osobę, słowo, wydarzenie w sposób głęboki, czyli wyjście poza pozory. Jest to nowa wizja, którą uzyskujemy wraz ze śmiercią "ego" i osobistego "ja", aby odrodzić się do nowej formy odczuwania i myślenia wewnętrznego.
***
Krzyż
Oryginalną postacią Krzyża jest okrąg, wskazujący na cały Wszechświat. Podzielony jest na cztery kwadranty lub występuje jako okrąg symbolizujący słońce, pozbawiony części obwodu, aby zasugerować jego dynamizm (rotację) i emanację energii. Z tej drugiej formy pochodzi swastyka, krzyż odnajdywany w kulturze indyjskiej, ale także w filozofii Indian Ameryki Pòłnocnej. Wszystkim z pewnością rzucił się w oczy Budda z symbolem sfastyki, ktòry to symbol został rozpowszechniony w starożytności grecko-rzymskiej. Segment poziomy reprezentuje biegunowość ujemną, materię, ziemską powierzchnię, która oddziela dwa królestwa: piekielne od niebiańskiego i ma wartość pasywną. Segment pionowy, polaryzacja dodatnia, łączy świat niebiański z podziemnym, dlatego ma wartość aktywną, łącząc dno z wierzchołkiem. Aktywność, która przechodzi przez pasywność jest wiązana z ideą płodności: Bóg dołącza do Natury, aby stworzyć to, co jest. Punkt przecięcia dwóch ramion jest symbolem uniwersalnego pierwiastka, gdzie przeciwieństwa od antytetycznych stają się komplementarne, stają się harmonijnie zredukowane do jedności: w islamskim ezoteryzmie i po hebrajsku nazywa się to Shekinàh, siedzibą jedności. Krzyż reprezentuje zarówno cztery strony świata, jak i dwa święte kierunki, za którymi mogą podążać wszyscy ludzie i narody. Cztery strony świata reprezentują:
- Wschód, gdzie wschodzi słońce, duchowa moc, światło, życie i wiedza;
- Południe, obietnica życia od podstaw, południe jest ubogie i nieświadome;
- Zachód to zachód słońca, ciemność, tajemnica, ale także wiosenne odrodzenie;
- Północ jest punktem odniesienia, siłą, ogniem.
Dwie linie przecinające się i ich punkt przecięcia reprezentuje równowagę.
Krzyż jest symbolem dialektycznego rozwiązania przeciwieństw (mężczyzna / kobieta; życie / śmierć; pion / poziom; racjonalność / intuicja itd.).
***
Miecz w skale
Istnieje wiele legend odnoszących się do miecza, który utknął w skale w taki sposób, że nie można go wydobyć; wśròd nich Excalibur jest najbardziej znanym - magicznym mieczem króla Artura, obiecanym mu przepowiednią Merlina. Ale są też 3 miecze w górach Sverd i Fjell w Norwegii. Największy miecz przedstawia zwycięskiego Haralda, podczas gdy mniejsze symbolizują zwyciężonych dwóch królów. Pomnik symbolizuje także pokój, ponieważ miecze tkwią w twardej skale, z której nigdy nie można ich będzie usunąć.
Co możemy powiedzieć o mieczach na poziomie archetypicznym i symbolicznym? W ludzkiej psychice miecz, mòwi o tym Biblia, a także Tarot, to słowo, które tnie znaczenia, rozróżnia, ocenia, analizuje jak skalpel w poszukiwaniu sensu. Jeśli kamień oznacza zamknięte serce lub nieświadomość, wszyscy mamy miecz w skale i jak przepowiedział Merlin, tylko ten wybraniec, to jest on lub ona, którzy zdołają z nas wydostać sekretne słowa, będzie naszą miłością: osoba, której ufamy, posiada moc, by nas skrzywdzić (miecz), ale jesteśmy pewni, że tego nie zrobi: nazywa się to miłością, zaufaniem, podziwem, admiracją. Osoba ta, jako wybraniec, jest jedyną zdolną do posługiwania się mieczem rozumu, a jeśli takiej osoby nie ma, zawsze należy oczekiwać, że to w nas znajduje się duchowa moc zawarcia pokoju z samym sobą. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy akceptujemy twardość kamienia naszej upadłości, by wydobyć słowo prawdy: wiedzę o tym kim jesteśmy, nieuzbrojeni, bezsilni, ale właśnie z tego powodu nigdy nie pokonani.
Dziewiczość duszy
Dobrze jest nam znana praktyka fizycznego dziewictwa: prawdziwa obsesja, która nie dotyczy tak naprawdę nienaruszonej błony dziewiczej, ale mentalnej chorobliwej fiksacji, przeobrażonej w wielu kulturach i tradycjach w tabu, aż do granic absurdu i niewiarygodności. Jeśli błona dziewicza jest uważana za symbol czystości, to już na samym początku ma czysto seksualną, a zatem dewiacyjną, neurotyczną konotację, dla której seks z nie-dziewicami jest nieczysty i brudny (nic bardziej wypaczonego). Wszystko to wskazuje na nasz brak naturalnej równowagi: seks jest wpisany w naturę człowieka, jest częścią ludzkiej ewolucji, więc przesadą jest ograniczenie tego symbolu jedynie do sfery fizycznej i ciała - można być dziewicą fizycznie, choć wewnątrz osobą zepsutą, złą i na odwròt. Błona dziewicza nie jest zamknięciem ciała, ale otwarciem w umyśle; jak wstążka obwiązująca prezent jest darem fizycznej pełni, która przechodzi w pełnię wewnętrzną. Prawdziwe dziewictwo nigdy nie zostaje utracone, oddaje się, jest integralnością duszy, która, gdy raz osiągnęła swoją pełnię, nie jest już przyciągana przez żadne zło, więc nie jest skorumpowana. Jest to czystość osiągnięta po wielu błędach, niepowodzeniach, trudach, po których osiąga się wewnętrzne dziewictwo i raz nabyte nigdy nie jest utracone, raczej wzrasta.
Znak dziewicy reprezentuje zatem inwolucję ducha w materię, jest jednocześnie konkluzją i odejściem; konkluzją cyklu roślinnego, koniec lata to także chwila zbiorów, produkująca ziemia wyczerpała wszystkie swe zasoby. Jest teraz zmęczona, sterylna. Ale jest to również Ziemia Dziewicza, gotowa na przyjęcie nowego nasienia. Dziewicza dusza nie jest więc nowicjuszką pozbawioną doświadczenia, a wręcz przeciwnie, jest wykuta przez tysiące błędów, podróżująca i pełna ran; jest to przejście świadomości w jej pustce do pełni ducha.
Egipt daje nam właściwy klucz. Astrologiczny ideogram znaku Dziewicy przypomina literę M, czyli reprezentuje surowiec. W egipskich hieroglifach znak ten jest reprezentowany przez sowę, słusznie przechwyconą jako symbol przez tradycję grecką. Sowa jest tym mądrym, boskim spojrzeniem, które widzi w ciemności, w nieświadomości i ignorancji, jest światłem rozumu, prawdą rzeczy, Materii. Dziewicza dusza nie jest więc naiwna, pozbawiona doświadczenia. Jej moc polega na przenikaniu ducha, na innym spojrzeniu przynoszonemu światu, pozwalającemu nam dostrzegać rzeczywistości, które wymykają się innym.
***
Na drugim świecie
Pojęcie to określa drugi brzeg Acheronu, mitologicznej rzeki, która prowadziła do królestwa zmarłych. Nasza podwójna natura wskazuje logicznie na istnienie czegoś więcej. Nasza istota jest dynamiczna, z tendencją do wychodzenia poza, a to sprawia, że czujemy, iż istnieje życie pozagrobowe. Wszystkie religie i koncepcje duchowe postrzegały je nawet jako sferę pochodzenia, do której musimy powrócić. Najstarsze ze znanych nam grobòw pokazują, że zmarli bywali pochowani z bronią, jedzeniem, ubraniami, różnego rodzaju artefaktami, jak gdyby zmarli mieli odbyć jakąś podróż. Dla chrześcijan, żydów i muzułmanów tym, kto kontynuuje podróż, jest dusza, dla Hindusòw Atman, podczas gdy buddysta, nawet jeśli nie wyobraża sobie życia pozaziemskiego, jednak wierzy, iż części, które nas tworzą, po rozpadzie komponują się w inny stan istnienia mniej lub bardziej świadomy.
Na poziomie psychologicznym, który nas najbardziej tutaj interesuje, zaświaty to zrozumienie i to uczucie, które pozwala nam pojąć i odczuć osobę, słowo, wydarzenie w sposób głęboki, czyli wyjście poza pozory. Jest to nowa wizja, którą uzyskujemy wraz ze śmiercią "ego" i osobistego "ja", aby odrodzić się do nowej formy odczuwania i myślenia wewnętrznego.
***
Krzyż
Oryginalną postacią Krzyża jest okrąg, wskazujący na cały Wszechświat. Podzielony jest na cztery kwadranty lub występuje jako okrąg symbolizujący słońce, pozbawiony części obwodu, aby zasugerować jego dynamizm (rotację) i emanację energii. Z tej drugiej formy pochodzi swastyka, krzyż odnajdywany w kulturze indyjskiej, ale także w filozofii Indian Ameryki Pòłnocnej. Wszystkim z pewnością rzucił się w oczy Budda z symbolem sfastyki, ktòry to symbol został rozpowszechniony w starożytności grecko-rzymskiej. Segment poziomy reprezentuje biegunowość ujemną, materię, ziemską powierzchnię, która oddziela dwa królestwa: piekielne od niebiańskiego i ma wartość pasywną. Segment pionowy, polaryzacja dodatnia, łączy świat niebiański z podziemnym, dlatego ma wartość aktywną, łącząc dno z wierzchołkiem. Aktywność, która przechodzi przez pasywność jest wiązana z ideą płodności: Bóg dołącza do Natury, aby stworzyć to, co jest. Punkt przecięcia dwóch ramion jest symbolem uniwersalnego pierwiastka, gdzie przeciwieństwa od antytetycznych stają się komplementarne, stają się harmonijnie zredukowane do jedności: w islamskim ezoteryzmie i po hebrajsku nazywa się to Shekinàh, siedzibą jedności. Krzyż reprezentuje zarówno cztery strony świata, jak i dwa święte kierunki, za którymi mogą podążać wszyscy ludzie i narody. Cztery strony świata reprezentują:
- Wschód, gdzie wschodzi słońce, duchowa moc, światło, życie i wiedza;
- Południe, obietnica życia od podstaw, południe jest ubogie i nieświadome;
- Zachód to zachód słońca, ciemność, tajemnica, ale także wiosenne odrodzenie;
- Północ jest punktem odniesienia, siłą, ogniem.
Dwie linie przecinające się i ich punkt przecięcia reprezentuje równowagę.
Krzyż jest symbolem dialektycznego rozwiązania przeciwieństw (mężczyzna / kobieta; życie / śmierć; pion / poziom; racjonalność / intuicja itd.).
***
Miecz w skale
Istnieje wiele legend odnoszących się do miecza, który utknął w skale w taki sposób, że nie można go wydobyć; wśròd nich Excalibur jest najbardziej znanym - magicznym mieczem króla Artura, obiecanym mu przepowiednią Merlina. Ale są też 3 miecze w górach Sverd i Fjell w Norwegii. Największy miecz przedstawia zwycięskiego Haralda, podczas gdy mniejsze symbolizują zwyciężonych dwóch królów. Pomnik symbolizuje także pokój, ponieważ miecze tkwią w twardej skale, z której nigdy nie można ich będzie usunąć.
Co możemy powiedzieć o mieczach na poziomie archetypicznym i symbolicznym? W ludzkiej psychice miecz, mòwi o tym Biblia, a także Tarot, to słowo, które tnie znaczenia, rozróżnia, ocenia, analizuje jak skalpel w poszukiwaniu sensu. Jeśli kamień oznacza zamknięte serce lub nieświadomość, wszyscy mamy miecz w skale i jak przepowiedział Merlin, tylko ten wybraniec, to jest on lub ona, którzy zdołają z nas wydostać sekretne słowa, będzie naszą miłością: osoba, której ufamy, posiada moc, by nas skrzywdzić (miecz), ale jesteśmy pewni, że tego nie zrobi: nazywa się to miłością, zaufaniem, podziwem, admiracją. Osoba ta, jako wybraniec, jest jedyną zdolną do posługiwania się mieczem rozumu, a jeśli takiej osoby nie ma, zawsze należy oczekiwać, że to w nas znajduje się duchowa moc zawarcia pokoju z samym sobą. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy akceptujemy twardość kamienia naszej upadłości, by wydobyć słowo prawdy: wiedzę o tym kim jesteśmy, nieuzbrojeni, bezsilni, ale właśnie z tego powodu nigdy nie pokonani.
***
ODWRòCONY PENTAGRAM ....
CZY TO NAPRAWDĘ SATANISTYCZNY SYMBOL?
Postać, od ktòrej bierze się satanistyczny symbol odwròconej gwiazdy pięcioramiennej, jest głową demona zwanego Baphometem.
Jest on androgyniczny, męski i żeński, ma fallusa i piersi, przedstawia dwa psychologiczne wymiary duszy dobrze zrównoważone i zintegrowane, to jest Yin i Yang, aktywne i pasywne, intuicyjne i instynktowne. Skrzydła nietoperza oznaczają nocny lot, więc zdolność widzenia światła w ciemności: prawdy w nieświadomości.
Ramiona gwiazdy wskazują jedno niebo, drugie ziemię (jako w niebie tak i na ziemi) i ròwnolegle dwa napisy na ramionach: rozwiązuje i koaguluje. Energia, która koaguluje, jest tą, która jest ucieleśniona, która daje życie wszystkiemu, kiedy się identyfikujemy, kiedy wprowadzamy w życie ideę, jest ucieleśnieniem materii; ale kiedy zrozumiemy prawdę, musimy ją rozwiązać, nie możemy przylgnąć do niczego, nawet do dobra, gdyż stanie się złem. Jeśli ten cykl między koagulacją a rozwiązaniem ustaje, tworzą się przywiązania, nie ma już obiegu energii, utkniemy albo w kobiecej emocji, albo w męskiej abstrakcji.
Fallus jest okręcony przez dwa węże, jeden biały i jeden czarny, dobro i zło, ponieważ w tym przypadku (moc fallusa) Diabeł staje się psychiczną potencjalnością zrozumienia naszych najniższych impulsów i naszych egoicznych skłonności, tam ujawnia nasz ludzki i zwierzęcy wymiar, dziki, ale także boski. Diabeł jest zatem nosicielem Światła, to znaczy: ujawnia nam nasze kłamstwo, nasze luki, konfrontuje nas z dowodami naszych niepowodzeń. Obawiać się go oznacza odmówić zmiany, poprawy, uciekać od diabła (prawdy o nas), uciekać od siebie. Dlatego musimy się z nim zmierzyć (Chrystus na pustyni), nie możemy zwyciężyć wroga, jeśli go nie znamy. A kiedy go już poznamy, zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, że nie należy go wyeliminować, lecz zintegrować (kochaj swojego wroga, powiedział Jezus - to znaczy kochasz siebie tylko wtedy, gdy siebie znasz).
Rogi są symbolem władzy, siły; były w starożytności symbolem inteligencji; tworzą pierwsze dwa ramiona odwróconej gwiazdy, która dobrze przeanalizowana, pokazuje nam wewnątrz pięcioramienną, nie odwróconą gwiazdę - ponieważ diabeł wykonuje tę grę: odwrócenie prawdy nie tylko ujawnia ci fałsz, ale za tym fałszem kryje się jeszcze inna prawda.
Jeśli nie ma pokusy, nie ma cnoty, bez porównania nie ma różnicy i bez niej nigdy nie moglibyśmy mieć klarowności, ponieważ przy świetle bez cieni nigdy nie moglibyśmy odróżnić form. Lucyfer jest niezbędny, jest to ta część Boga, która najwyraźniej nam przeszkadza, choć w rzeczywistości wzywa nas do pokonania przeszkód, aby pokonać siebie. Dlatego Lucyfer jest w nas przykutym Prometeuszem, który może dać nam dar bogów, ogień prawdy.
Pamiętajmy, że ramiona w wewnętrznej gwieździe pentagramu o pięciu punktach symbolizują pięć metafizycznych elementów: wodę, powietrze, ogień, ziemię i ducha. Te pięć elementów podsumowałoby grupy, w których zorganizowane są wszystkie elementarne, duchowe i boskie siły wszechświata. Ramię ku górze to duch, a w odwróconej gwiaździe dwa ramiona ku gòrze to ogień i woda - równowaga materii, która jest ròwnoznaczna z bardzo duchową wizją.
Tak więc nie ma nic satanistycznego w odwròceniu gwiazdy, nie ma nic bluźnierczego w tym symbolu (jest to oskarżycielska myśl o chrześcijańskim pochodzeniu i fałszywym zrozumieniu będącym udziałem niedokształconych satanistòw). Podobnie hitlerowska swastyka prowadzi nasze przekonania czy wyobrażenia ku myśli nazistowskiej, podczas gdy jest bardzo starożytnym symbolem używanym przez buddystów jako wyraz słonecznej energii życia, a także przez rdzennych Amerykanów jako wyraz koła życia w ruchu, naznaczonego czterema stronami świata.
ODWRòCONY PENTAGRAM ....
CZY TO NAPRAWDĘ SATANISTYCZNY SYMBOL?
Postać, od ktòrej bierze się satanistyczny symbol odwròconej gwiazdy pięcioramiennej, jest głową demona zwanego Baphometem.
Jest on androgyniczny, męski i żeński, ma fallusa i piersi, przedstawia dwa psychologiczne wymiary duszy dobrze zrównoważone i zintegrowane, to jest Yin i Yang, aktywne i pasywne, intuicyjne i instynktowne. Skrzydła nietoperza oznaczają nocny lot, więc zdolność widzenia światła w ciemności: prawdy w nieświadomości.
Ramiona gwiazdy wskazują jedno niebo, drugie ziemię (jako w niebie tak i na ziemi) i ròwnolegle dwa napisy na ramionach: rozwiązuje i koaguluje. Energia, która koaguluje, jest tą, która jest ucieleśniona, która daje życie wszystkiemu, kiedy się identyfikujemy, kiedy wprowadzamy w życie ideę, jest ucieleśnieniem materii; ale kiedy zrozumiemy prawdę, musimy ją rozwiązać, nie możemy przylgnąć do niczego, nawet do dobra, gdyż stanie się złem. Jeśli ten cykl między koagulacją a rozwiązaniem ustaje, tworzą się przywiązania, nie ma już obiegu energii, utkniemy albo w kobiecej emocji, albo w męskiej abstrakcji.
Fallus jest okręcony przez dwa węże, jeden biały i jeden czarny, dobro i zło, ponieważ w tym przypadku (moc fallusa) Diabeł staje się psychiczną potencjalnością zrozumienia naszych najniższych impulsów i naszych egoicznych skłonności, tam ujawnia nasz ludzki i zwierzęcy wymiar, dziki, ale także boski. Diabeł jest zatem nosicielem Światła, to znaczy: ujawnia nam nasze kłamstwo, nasze luki, konfrontuje nas z dowodami naszych niepowodzeń. Obawiać się go oznacza odmówić zmiany, poprawy, uciekać od diabła (prawdy o nas), uciekać od siebie. Dlatego musimy się z nim zmierzyć (Chrystus na pustyni), nie możemy zwyciężyć wroga, jeśli go nie znamy. A kiedy go już poznamy, zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, że nie należy go wyeliminować, lecz zintegrować (kochaj swojego wroga, powiedział Jezus - to znaczy kochasz siebie tylko wtedy, gdy siebie znasz).
Rogi są symbolem władzy, siły; były w starożytności symbolem inteligencji; tworzą pierwsze dwa ramiona odwróconej gwiazdy, która dobrze przeanalizowana, pokazuje nam wewnątrz pięcioramienną, nie odwróconą gwiazdę - ponieważ diabeł wykonuje tę grę: odwrócenie prawdy nie tylko ujawnia ci fałsz, ale za tym fałszem kryje się jeszcze inna prawda.
Jeśli nie ma pokusy, nie ma cnoty, bez porównania nie ma różnicy i bez niej nigdy nie moglibyśmy mieć klarowności, ponieważ przy świetle bez cieni nigdy nie moglibyśmy odróżnić form. Lucyfer jest niezbędny, jest to ta część Boga, która najwyraźniej nam przeszkadza, choć w rzeczywistości wzywa nas do pokonania przeszkód, aby pokonać siebie. Dlatego Lucyfer jest w nas przykutym Prometeuszem, który może dać nam dar bogów, ogień prawdy.
Pamiętajmy, że ramiona w wewnętrznej gwieździe pentagramu o pięciu punktach symbolizują pięć metafizycznych elementów: wodę, powietrze, ogień, ziemię i ducha. Te pięć elementów podsumowałoby grupy, w których zorganizowane są wszystkie elementarne, duchowe i boskie siły wszechświata. Ramię ku górze to duch, a w odwróconej gwiaździe dwa ramiona ku gòrze to ogień i woda - równowaga materii, która jest ròwnoznaczna z bardzo duchową wizją.
Tak więc nie ma nic satanistycznego w odwròceniu gwiazdy, nie ma nic bluźnierczego w tym symbolu (jest to oskarżycielska myśl o chrześcijańskim pochodzeniu i fałszywym zrozumieniu będącym udziałem niedokształconych satanistòw). Podobnie hitlerowska swastyka prowadzi nasze przekonania czy wyobrażenia ku myśli nazistowskiej, podczas gdy jest bardzo starożytnym symbolem używanym przez buddystów jako wyraz słonecznej energii życia, a także przez rdzennych Amerykanów jako wyraz koła życia w ruchu, naznaczonego czterema stronami świata.
***
LABIRYNT W KSZTAŁCIE SPIRALI
Ten symbol jest bardzo znany i występuje od czasów starożytnych w wielu różnych kulturach, ale jako archetyp ma zawsze to samo znaczenie: reprezentuje początkową podróż, ewolucję człowieka, zejście do piekła i poszukiwanie wiedzy. Jest to ścieżka, która prowadzi coraz głębiej i coraz bliżej centrum, do punktu zerowego, do oka cyklonu. Krzyż w centrum to Ziemia, a dookoła niego jest Wszechświat. Reprezentuje podwójny związek między makro i mikrokosmosem. Labirynt pochodzi z łacińskiego "labor intus", co oznacza „pracę wewnętrzną” i reprezentuje długą i trudną ścieżkę wtajemniczenia do ciągłego poszukiwania „centrum” oraz od greckiego "labyrinthos", co oznacza wargi wewnętrzne (złożenie, zwinięcie) lub wewnętrzną kryjówkę. Labirynt jako nieświadomość jest również niespodzianką. W Eneidzie ukrywa wejście do Hadesu. Indianie uważają, że labirynt to przejście, którym ich przodkowie wyszli na świat. Labirynt przypomina trzy formy naszego ciała: mózg (głowę), macicę (serce) i jelito (instynkt / intuicję), a dokładnie 3 wymiary ludzkiej duszy (intelekt, wolę i świadomość). W Indiach jogin (asceta, pokutnik) określa labirynt jako drogę ucieczki przed iluzją (świat Maja). W micie o Tezeuszu i Minotaurze „serce” labiryntu przypomina „regenerującą” macicę, a nić Ariadny to pępowina. Minotaur jest zarodkiem, pączkiem w łonie matki, niepokojącym cieniem, z którym każdy musi się zmierzyć. Powrót do światła reprezentuje nowe narodziny, ale pchnięcie do stawienia czoła temu labiryntowi, podobnie jak u Dantego, jest zawsze siłą miłości, miłości Beatrice do Dantego i miłości Tezeusza do Ariadny.
***
SEKSUALNA SYMBOLOGIA CHLEBA I MLEKA
Piękne jest słowo „towarzysz”, "compagno". Pochodzi od łac. „cum panis”, to znaczy on lub ona, z którymi dzielimy się tym samym chlebem, zjadamy ten sam chleb. Wspólne jedzenie to karmienie się tym samym, tymi samymi ideami, ideałami, uczuciami, emocjami. Słowo chleb ma bardzo starożytny korzeń w sanskrycie - oznacza "pappa" („pożywienie"), więc kiedy dziecko zaczyna wymawiać słowo "papà" („tata”) w krajach latynoskich, to odnosi się ono do tego, który przynosi pokarm do domu, podczas gdy matka jest mlekiem, jest dźwiękiem karmienia. Słowo mama jest onomatopeiczne i odnosi się do odgłosu wydawanego przez sytego noworodka: „mam” lub „mom”, bardzo podobnego pod względem wibracji lub częstotliwości do dźwięku „Om” Ziemi, Matki Natury. Więc jeśli ojciec jest chlebem, a matka mlekiem, to moczenie bułeczki w mleku jest fantastycznym symbolem czysto seksualnego aktu pomiędzy obojgiem, jest to połączenie męskości (Yang) z kobiecością (Yin). Ròwnież Eucharystia jest całkowitym zjednoczeniem przeciwieństw, chleba w winie. W rzeczywistości, gdy mężczyzna kocha kobietę, czuje, że podczas aktu seksualnego stapia się w niej, podczas gdy kobieta czuje się wilgotna i wypełniona. Tata przynosi chleb do domu, a mama przygotowuje go ze swoim kochającym mlekiem; śniadanie to symbol wyżywienia i poczucia bezpieczeństwa. Gdy nie przeżywacie nadal seksu w parze na zasadzie śniadania, pierwszego posiłku dnia, budzenia się w pełni i do pełni naszego istnienia, spróbujcie to zrobić i stańcie się prawdziwymi „com-panis”, jedzeniem i piciem dla siebie nawzajem.
Ten symbol jest bardzo znany i występuje od czasów starożytnych w wielu różnych kulturach, ale jako archetyp ma zawsze to samo znaczenie: reprezentuje początkową podróż, ewolucję człowieka, zejście do piekła i poszukiwanie wiedzy. Jest to ścieżka, która prowadzi coraz głębiej i coraz bliżej centrum, do punktu zerowego, do oka cyklonu. Krzyż w centrum to Ziemia, a dookoła niego jest Wszechświat. Reprezentuje podwójny związek między makro i mikrokosmosem. Labirynt pochodzi z łacińskiego "labor intus", co oznacza „pracę wewnętrzną” i reprezentuje długą i trudną ścieżkę wtajemniczenia do ciągłego poszukiwania „centrum” oraz od greckiego "labyrinthos", co oznacza wargi wewnętrzne (złożenie, zwinięcie) lub wewnętrzną kryjówkę. Labirynt jako nieświadomość jest również niespodzianką. W Eneidzie ukrywa wejście do Hadesu. Indianie uważają, że labirynt to przejście, którym ich przodkowie wyszli na świat. Labirynt przypomina trzy formy naszego ciała: mózg (głowę), macicę (serce) i jelito (instynkt / intuicję), a dokładnie 3 wymiary ludzkiej duszy (intelekt, wolę i świadomość). W Indiach jogin (asceta, pokutnik) określa labirynt jako drogę ucieczki przed iluzją (świat Maja). W micie o Tezeuszu i Minotaurze „serce” labiryntu przypomina „regenerującą” macicę, a nić Ariadny to pępowina. Minotaur jest zarodkiem, pączkiem w łonie matki, niepokojącym cieniem, z którym każdy musi się zmierzyć. Powrót do światła reprezentuje nowe narodziny, ale pchnięcie do stawienia czoła temu labiryntowi, podobnie jak u Dantego, jest zawsze siłą miłości, miłości Beatrice do Dantego i miłości Tezeusza do Ariadny.
***
SEKSUALNA SYMBOLOGIA CHLEBA I MLEKA
Piękne jest słowo „towarzysz”, "compagno". Pochodzi od łac. „cum panis”, to znaczy on lub ona, z którymi dzielimy się tym samym chlebem, zjadamy ten sam chleb. Wspólne jedzenie to karmienie się tym samym, tymi samymi ideami, ideałami, uczuciami, emocjami. Słowo chleb ma bardzo starożytny korzeń w sanskrycie - oznacza "pappa" („pożywienie"), więc kiedy dziecko zaczyna wymawiać słowo "papà" („tata”) w krajach latynoskich, to odnosi się ono do tego, który przynosi pokarm do domu, podczas gdy matka jest mlekiem, jest dźwiękiem karmienia. Słowo mama jest onomatopeiczne i odnosi się do odgłosu wydawanego przez sytego noworodka: „mam” lub „mom”, bardzo podobnego pod względem wibracji lub częstotliwości do dźwięku „Om” Ziemi, Matki Natury. Więc jeśli ojciec jest chlebem, a matka mlekiem, to moczenie bułeczki w mleku jest fantastycznym symbolem czysto seksualnego aktu pomiędzy obojgiem, jest to połączenie męskości (Yang) z kobiecością (Yin). Ròwnież Eucharystia jest całkowitym zjednoczeniem przeciwieństw, chleba w winie. W rzeczywistości, gdy mężczyzna kocha kobietę, czuje, że podczas aktu seksualnego stapia się w niej, podczas gdy kobieta czuje się wilgotna i wypełniona. Tata przynosi chleb do domu, a mama przygotowuje go ze swoim kochającym mlekiem; śniadanie to symbol wyżywienia i poczucia bezpieczeństwa. Gdy nie przeżywacie nadal seksu w parze na zasadzie śniadania, pierwszego posiłku dnia, budzenia się w pełni i do pełni naszego istnienia, spróbujcie to zrobić i stańcie się prawdziwymi „com-panis”, jedzeniem i piciem dla siebie nawzajem.
***
KWARANTANNA CHRYSTUSA
40 dni postu, samotności, pokus. Oczywiście jest to bardzo symboliczna liczba. Znamy ją z najbliższego nam w naszej kulturze Wielkiego Postu poprzedzającego Wielkanoc a także z 40-dniowego okresu przygotowania do szczególnego wydarzenia Bożego Narodzenia. W Biblii "40-stka" pojawia się kilkakrotnie jako liczba próby:
- 40 lat, podczas których Żydzi chodzili po pustyni po przekroczeniu Morza Czerwonego i przed wejściem do Ziemi Obiecanej
- biblijna katastrofa powodzi była deszczem trwającym 40 dni i 40 nocy
- 40 dni Mojżesz spędził na górze, zanim otrzymał tablice Prawa
- 40 dni Jezus spędził na pustyni kuszony przez Szatana
40 lat to okres pokolenia, a więc zmiany mentalności społecznej; za 40 lat nasze dzieci będą miały dzieci, a my będziemy dziadkami i babciami, i to wtedy wszystko zrozumiemy. Nawet w chorobie i rekonwalescencji potrzebujemy 40 dni, okresu, w którym organizm ma czas potrzebny na regenerację układu odpornościowego. W rzeczywistości, mówiąc kabalistycznie, byłaby to liczba 10 (boskość) x 4 (stworzenie), czas, w którym jesteśmy bosko odtwarzalni.
Także pustynia jest symbolem: miejscem, w którym jesteśmy sam na sam ze sobą, gdzie doświadczamy śmierci, a tym samym bliskości absolutu, zarówno w sposób negatywny (Szatan), jak i pozytywny (Boskość). Na pustyni nie ma punktów odniesienia, żadnych pewników. Zdarzają się miraże. Krajobraz nieustannie się zmienia, wystarczy burza i wszystko się porusza, jak w naszym sercu w przypadku burz emocjonalnych lub w umyśle wobec wątpliwości i niepowodzeń.
***
श्रीवत्स śrīvatsa
W buddyzmie tybetańskim jest to symbol nieskończonego węzła symbolizującego obietnicę, jedność między współczuciem a nieskończoną mądrością, czyli bez początku ani końca, ponieważ jest węzłem, który nie ma początku ani końca, jak mądrość i znajomość 'oświeconego. Często kojarzony jest z hinduską Srivastą. Wydaje się, że pierwotnie był to symbol bóstw naga (klu w języku tybetańskim), które rządzą podziemnymi królestwami, wodami, skałami, rzekami, jeziorami, deszczem, płodnością i integralnością ziemi. Srivasta oznacza kochaną przez Matkę Boginię Sri lub Lakshmi, boginię obfitości, światła, mądrości i przeznaczenia.
***
Jest tylko jedna Prawda i kiedy pojawia się w ludzkich sercach, jest rzeczą normalną, że wyraża się zgodnie z mentalnością i kulturą, w której występuje. Dlatego ostatecznie ci, którzy odbywają bardzo głęboką podróż duchową, we wszystkich kulturach znajdują wspólny punkt, który prowadzi do tej samej Prawdy.
Pomyślmy o filozofii Yin-Yang ... jest to najstarsza koncepcja wschodniego świata dualistycznego; ale to samo dotyczyło Quetzalcóatla i Tezcatlipoca, a był to dualistyczny system Tolteków; a dwa węże Kaduceusza, które uwijamy w Drzewo Życia, mają tę samą funkcję kąszenia i uzdrawiania, pokazywania naszego zatrutego zła i homeopatycznego wysysania antidotum, przyjmowania go.
Umysł otwarty na 360° może widzieć to samo światło w różnych odcieniach lub nazwach, umysł podzielony (nie otwarty, ale raczej rozszczepiony) nie robi nic poza walką i walką, aby narzucić innym swoje przekonanie, że jego sposób widzenia prawdy jest najjaśniejszy i jedyny.
LABIRYNT W CHARTRES
Na posadzce gotyckiej katedry w Chartres we Francji narysowany jest labirynt. Jego kształt jest okrągły, a średnica mierzy 12,87 m. Aby przejść od punktu wejścia oznaczonego literą A do punktu wyjścia oznaczonego literą B trzeba przejść 261,5 m. Kabalistycznie średnica reprezentuje Arkan Księżyca 18 (1 + 2 + 8 + 7 = 18), podczas gdy odległość do pokonania to Arkan Umiarkowania 14 (2 + 6 + 1 + 5 = 14). Teraz zobaczmy co kryje labirynt (słowo, które po łacinie oznacza pracę wewnętrzną, pracę w duszy).
Ten labirynt jest metaforą życia w jego duchowych poszukiwaniach. Sens ścieżki widzimy dzieląc ją na 6 części:
1. Jesteśmy na początku (punkt A) i widzimy w oddali naszą drugą połowę, kwiat życia, Ogród Eden, nasz Raj, oświecenie, Boga (Punkt 8 ); nie wydaje się być daleko i wyruszamy z wielkim entuzjazmem.
2. Zaraz po wyruszeniu Droga natychmiast przybliża nas do celu. Muskamy kwiat, prawie go dotykamy, wydaje się nam, że przybyliśmy, wystarczyłoby przeskoczyć ścianę labiryntu i jesteśmy. Ale skok jest niemożliwy, nie można udawać czy oszukiwać w duchu.
3. Droga oddala się teraz nieco od centrum. To, co wydawało się łatwe, zaczyna ujawniać swoje trudności. To, co wydawało się podbite, jest stracone. Trochę się zniechęcamy, prawie chcielibyśmy zawrócić, by ponownie dotknąć tej ściany, która oddzielała nas od radości, ale życie posuwa się do przodu, jeśli chcemy iść za nim....
4. Nie pomyliliśmy się, przeczuwaliśmy to, ponownie dotykamy cienkiej ściany, którą odgadliśmy po zapachu Absolutu ...
5. Tu nasz upór na szczęście nie każe nam się zatrzymać, ale kryje się za nim nasza zarozumiałość i oddalamy się powoli od centrum, lądując w najdalszej części labintu, na peryferiach, gdzie jest ciemno, gdzie myślimy, że wszystko poszło nie tak, jesteśmy po przeciwnej stronie względem punktu wyjścia.
6. Tu zaczyna się kręta podróż, życie staje się zygzakiem, wzloty i upadki, radości i rozczarowania, a droga jest utrzymywana z dala od celu. Wszystko jest monotonią i docieramy prawie do miejsca, z ktòrego wyruszyliśmy - po prostu przeskakujemy ścianę i jesteśmy przy wejściu. Kusi nas ucieczka, transformacja wejścia w wyjście, poddanie się. Wielu z nas w tym momencie się poddaje, opuszcza swoje marzenie. Niewielu może nauczyć nas jeszcze czegoś, czego nie wiemy, jesteśmy ekspertami, ale czujemy się przegrani.
7. Nagle Droga z granic Wszechświata zabiera nas do jego centrum. Podchodzimy prawie bezwładnie, instynktownie i z trudem. Jest tylko małe odchylenie, jak liść na gałęzi tuż przed kwiatem. Jest iluminacją: Księżyc (nasza psychika) osiągnął to, co wielu uważa za niemożliwe: równowagę, Umiarkowanie (oświecenie).
***
Istnieje subtelna alchemiczna symbolika, która stawia człowieka i Naturę na równi; klasyfikuje się go trzema powiązanymi ze sobą „substancjami naturalnymi”: RTĘCIĄ, SIARKĄ i SOLĄ, odpowiadającymi kolejno potencjałowi naszej duszy: duchowi, sumieniu i ciału. Na poziomie psychologicznym są to 3 moce psychiki: głowa, serce i świadomość.
***
SYMBOLE EZOTERYCZNE W BOŻONARODZENIOWEJ SZOPCE
Za świętami Bożego Narodzenia kryją się starożytne tradycyjne symbole.
Słowo PRESEPIO czy PRESEPE (szopka) pochodzi od łacińskiego „præsepium” i oznacza: „zamkniętą obudowę”. Najstarsze pochodzenie tego słowa wywodzi się od ogrodzeń (po grecku „fathne” = żłóbek) używanych w kulcie Mitry. Data 25 grudnia została przyjęta tylko po to, aby nakładać się na święto Mitry (narodziny Boga Słońca w przesileniu), aby Imperium Rzymskie nawrócone na chrześcijaństwo zakryło i ukryło pogańskie święta starożytnego Rzymu nowymi świętami chrześcijańskimi.
Narodziny chrześcijańskiej szopki datuje się na podstawie bożonarodzeniowych zapiskòw z 1223 r., kiedy to Giovanni Bernardone, lepiej znany jako San Francesco d'Assisi, w naturalnej jaskini w dolinie Rieti, w Greccio we Włoszech, zaaranżował narodziny Jezusa z udziałem braci, zwierząt i ludzi, którzy przybyli ze wszystkich okolicznych stron z zapalonymi pochodniami i oświetlili dolinę.
W starożytnym Egipcie, kiedy rodziło się dziecko, przy jego kołysce zwyczajowo kładziono 4 statuetki: kobietę, mężczyznę, wołu i osła.
- MĘŻCZYZNA reprezentuje pierwiastek męski (Yang) i symbolizuje ludzką pracę niezbędną do duchowego wznoszenia się. Św. Józef ściśle reprezentuje Ducha Słońca, Ojca w Niebie, prawdziwego Ducha monadycznego.
- KOBIETA reprezentuje Pierwiastek Kobiecy (Yin) i symbolizuje Energię Duchową, która schodzi do Świadomości. Imię Maria pochodzi z języka egipskiego i oznacza miłość (Myryam).
- WóŁ ma pozytywny aspekt, który kontrastuje go z bykiem, symbolem przerażającej siły królów i bogów: wół jest zwierzęciem spokojnym używanym do ciągnięcia wozu i pługa, symbolem dobroci i spokoju; to rumak Lao Tze, zwierzę bardzo święte dla Greków. To panowanie nad sobą, oswojone Ego.
- OSIOŁ symbolizuje ludzką osobowość z wadami Ego, które są przeobrażane w Służbie Wyższemu Ja; reprezentuje także formę pogan, którzy noszą ciężar bałwochwalstwa. W Indiach jest rumakiem Króla Umarłych, w Egipcie jest zwierzęciem Seta, pierwotnego boga Chaosu, pana suchej ziemi, który przeciwstawia się żyznej czarnej ziemi po obu stronach Nilu, a sam Seth jest przedstawiony z głową osła.
Mamy więc dwie siły wewnętrzne, dobrą siłę (wół i kobietę, Yin), które są siłą nośną, podczas gdy zła siła (osioł, mężczyzna, Yang) jest konieczna, ponieważ to ona wątpi, buntuje się, poszukuje nowości, transgresji, jest uparta, ale musi być kontrolowana i trzymana na wodzy.
Cała historia toczy się w GROCIE, synonimie Jaskini, symbolizującej Centrum Serca, Czakrę Anahata, gdzie rodzi się Święte Dziecko, Miłość Chrystusowa, w której żyje nasze wewnętrzne dziecko. Dla alchemii jaskinia reprezentuje Athanor, czyli „pojemnik”, w którym odbywają się procedury „transmutacji metali nieszlachetnych w złoto”. W ludzkiej głowie znajduje się mała kostna jama, która chroni i utrzymuje jeden z najważniejszych gruczołów w ciele: przysadkę mózgową. Kiedy ten gruczoł jest w pełnej i właściwej aktywności, mamy pełną i aktywną, opanowaną osobowość, ze znaczną aktywnością umysłową i wytrzymałością, rodzi się w nas boskie światło, Chrystus.
***
SYMBOLICZNY CZY DIABOLICZNY?
Słowo „symboliczny” wywodzi się od greckiego „symbálleina”, co oznacza „łączenie się”. Słowem przeciwnym jest „diabólico”, to znaczy dzielący. Świadomy umysł zawiera symbole, wie, jak złożyć różne części i rejestruje pełny sens. Umysł diaboliczny niczego nie rozumie, odbiera wszystko jako nieuzasadnione, w kawałkach, nie widzi tego, co jednoczy wszystko. Ci, którzy podejmują duchową ścieżkę, szukają zjednoczenia z samym sobą, aby spotkać swoją drugą połowę, alter ego, brakującą część lub cień.
Według filozofii Junga istnieje powszechne wspólne dziedzictwo tych symboli (archetypy), ktòre może być przydatnym narzędziem do czytania symbolicznej, a nawet nieświadomej myśli. Z tego powodu w naszych wpisach zawsze kładziemy nacisk na dekodowanie każdego symbolu, każdego archetypu, każdego Arkanu w Tarocie, każdego słowa w etymologii, każdego znaku w ruchach ciała, każdego słowa w analizie itd.
Ale my również jesteśmy symbolami, obrazami Boga i właśnie tutaj wszystko jest skomplikowane, ponieważ jesteśmy podzieleni w sobie (diaboliczni), czujemy brak części całości (rozdarcie), zanurzenie w podwójnym świecie (Yin - Yang). Nasza droga jest ścieżką do odkrycia brakującego symbolu. Czym on jest?
***
JESTEŚMY CZĘŚCIĄ CAŁOŚCI
W czasach starożytnych istniał bardzo szczególny i znaczący nawyk lub zwyczaj, a jego forma to: moneta, wisiorek, medal, talizman itp. Był podzielony na pół, aby jego połowę podarować przyjacielowi, gościowi, pretendentowi lub badaczowi na zasadzie przypieczętowania paktu. Ta połowa, zachowana przez pokolenia, pozwalała potomkom uznawać się nie za wrogów, ale za integralną część więzòw gościnności, długu, przyjaźni, a w niektórych przypadkach miłości między dwojgiem ludźmi. Symbole są w swej istocie częścią całości. Symbol, przywołując swoją odpowiadającą lub brakującą część, odnosi się do pewnej rzeczywistości, która nie jest zdecydowana przez konwenanse, ale przez rekompozycję całości. Właśnie dlatego symbole przywracają nas do naszego pochodzenia. Wszędzie znajdujemy symbole, jesteśmy symbolami, nasz rozum szuka w rzeczywistości drugiego wymiaru naszego nieznanego, zakochani szukamy naszej inności lub drugiej połowy, która odzwierciedla nas w partnerze (to nie partner mnie uzupełnia, ale mówi mi jaka jest moja brakująca część, to ja muszę sam siebie ukończyć). Natura to widoczna księga, która odnosi nas do niewidzialnej rzeczywistości, więc wszystko jest w nas: rzeczy, ludzie, miejsca, kolory, gusta... Wszystko to są symbole, które pomagają nam ponownie odkryć naszą całość lub absolutną integralność.
***
SYMBOLE SEKSUALNE W ARKANACH MAŁYCH
Dobrze nam znane Arkana Małe Tarota to miecze, kielichy, monety i kije. Wielu z nas jednak nie wie, jakie są ich seksualne konotacje.
Karty o fallicznej formie to miecz i kij:
- Miecz zawsze był symbolem męskości i witalności (środkiem afirmacji, walki o życie, wnikania w całą rzeczywistość). W psychice miecz to myśl, racja, która próbuje przeniknąć, podbić, sprawić, by ideały, myśli, wspomnienia wyrosły i się poczęły. A zatem jest w połączeniu z rozumem, głową, WIEDZĄ... z żywiołem Powietrza, pory wiosennej, orientacji na wschód, suchego klimatu, cnoty sprawiedliwości.
- Kij jest zawsze symbolem władzy w dłoni, jak baculus, punktem oparcia do podnoszenia świata (Archimedes) i uosabia część Materii, fizyczności, ciała, MILCZENIA... Żywioł ziemi, zima pora roku, orientacja północna, klimat zimny, cnota roztropności.
Karty w kształcie brzucha lub sromu to kielich i moneta:
- Kielich jest symbolem kobiecości (nawiązuje do piersi i macicy; oprócz kobiecej seksualności może reprezentować miejsce, w którym znajdują się skarby, typowe cechy kobiecości), a więc sromu, a także kielicha serca, w którym zbieramy krew namiętności, dlatego łączy się to z libido, wolą… Żywioł ognia, lato, orientacja na południe, ciepły klimat, cnota siły.
- Pentagram lub moneta w swojej okrągłej formie to łono, które zawiera wartość życia; nie jest to złoto jako wartość materialna, ale jako duchowa alchemiczna przemiana, odrodzenie, a więc kobiece narodziny, dlatego łączy się z sentymentem, emocjonalnością, z sercem, z RYZYKIEM ... Żywioł Wody, sezon jesienny, orientacja zachodnia, wilgotny klimat, cnota umiarkowania.
***
SEKSUALNOŚĆ UKRYTA W EZOTERYZMIE
Początkowo w sztuce narządy płciowe były przedstawiane takimi, jakimi są, ale (niewiarygodnie!) im bardziej cywilizacja się rozwijała, tym bardziej cofała się seksualnie, więc narządy zawsze były zakrywane i ukrywane, ponieważ zmieniły się zasady moralne, a więc realne wyobrażenia wydawały się obraźliwe lub wulgarne i dlatego zostały stopniowo zmodyfikowane do tego stopnia, że symbole mogły być zidentyfikowane w ich prawdziwym znaczeniu tylko wtedy, gdy znane było ich pierwotne, prymitywne pochodzenie. Tylko ludzie należący do lóż, szkół, klasztorów itp… byli świadomi tego, co kryło się za symbolem (ezoteryczny = ukryty, oryginalny i prawdziwy). Te święte tajemnice bardzo często były po prostu kontynuacją prostszych form prymitywnego kultu seksualnego, praktykowanych przez nielicznych wybranych. Weźmy najsłynniejsze symbole masonerii i odszyfrujmy je:
- Oko Opatrzności, znane również jako Oko Masońskie i Oko Wszechwidzące, jest prawdopodobnie najbardziej znanym i rozpoznawanym symbolem masonów. Obecne na dolarach amerykańskich, wewnątrz boskiego trójkąta. Czasami towarzyszy mu światło słońca, które jest światłem wiedzy.
- Ekierka i Cyrkiel to narzędzia pracy dla tych, którzy chcą wybudować budynek; to kolejny klasyczny symbol masonerii, zwany też Wolnostojącym. Ekierka wskazuje na moralną uczciwość masona, podczas gdy Cyrkiel oznacza zdolność do utrzymywania własnego postępowania w pewnych granicach. Innymi słowy, Ekierka i Cyrkiel przypominają masonom, aby badali własne pragnienia bez odchodzenia od moralności.
- Litera G jest często obecna w symbolice masońskiej, ale istnieją różne interpretacje jej prawdziwego znaczenia. Jedni mówią, że oznacza po prostu „Boga”, „Wielkiego Architekta”, inni, że oznacza „Geometrię” lub „Gnozę” (znajomość tajemnic duchowych). Inna teoria głosi, że litera G w starożytnym języku hebrajskim oznaczała wartość liczbową 3, czyli liczbę doskonałą.
A co z symboliką seksualną? Ta jest najmniej znana. Kobieta jest Ekierką, bo jest idealną miarą wszystkiego, mężczyzna Cyrklem, który wyznacza granice siły, punkt G to maksimum przyjemności, a Okiem, w którym wszystko eksploduje i w ten sposòb regeneruje, jest orgazm, który zapładnia rodzaj ludzki (punkt G).
ŚWIĘTE CENTRUM
Święte Centrum jest jednym z podstawowych symboli ezoterycznych zwłaszcza w średniowieczu. Reprezentuje Jedność, początek wszystkich rzeczy, pierwszą zasadę, od której zaczyna się tworzenie. Jest jak promienie słońca, które oddalają się od centrum i docierają wszędzie i wypełniają wszystko. Jest symbolem promieniowania światła. Święte Centrum składa się z kwadratu, w który wpisanych jest osiem promieni, ponieważ liczba 8 jest symbolem sprawiedliwości. Pomnożona przez 4 w kole tworzy słynną grę planszową zwaną "alquerque", z której pochodzi tris, siatka warcabów i chińska gwiazda. Promienie tworzą w nim dwa krzyże greckie, jeden prostopadły, a drugi ukośny. Jedną z nowoczesnych postaci, w której ten symbol jest skondensowany, jest flaga brytyjska.
***
SYMBOLE KOBIETY I MĘŻCZYZNY
Kobieta lub kobiecość jest reprezentowana przez okrąg, który rodzi krzyż w dół, ziemię, korzenie i jest to ból, poświęcenie, siła oddania, która sprzyja narodzinom, wzrostowi lub doskonaleniu kogoś lub czegoś, żeńska siła Yin.
Na poziomie materialnym alchemicy kojarzą ten symbol z miedzią, ponieważ jest to metal plastyczny o zdolnościach adaptacyjnych, który łatwo łączy się z innymi metalami, z którymi generuje nowe stopy. Jest to zdolność przystosowania się kobiecości, rozumiana zarówno jako potrzeba przetrwania, ponieważ rodzi lub troszczy się o życie, ale także jako rozumienie innego. Połączenie z innymi metalami reprezentuje element zjednoczenia seksualnego, który po zapłodnieniu generuje kolejny element (dziecko).
W płaszczyźnie astralnej jest reprezentowany przez planetę Wenus, która zgodnie z tradycją grecko-rzymską jest planetą poświęconą bogini piękna, typowym wyrazem kobiecości, ale także emocji.
Mężczyzna lub siła męskości jest reprezentowana przez okrąg, który „generuje i strzela” strzałą w prawym górnym rogu; w górnym, bo jest to poszukiwanie wzniosłości, wielkości, w prawym, bo to przyszłość (w myśli zachodniej), transcendencja. Jest strzałą, ponieważ jest dynamiczny, jest myśliwym, zdobywcą, siłą Yang. W sensie seksualnym strzała reprezentuje również męskiego fallusa i plemniki, męską twórczą energię zdolną do zapłodnienia i wygenerowania nowego życia.
Na poziomie materialnym męskość reprezentuje alchemiczny symbol żelaza, metalu, który jest twardszy, ale mniej plastyczny niż miedź, dzięki czemu jest mocny, ale jednocześnie bardziej wrażliwy na zmiany lub silne naciski.
W płaszczyźnie astralnej jest reprezentowany przez planetę Mars, boga wojny zarówno dla Greków, jak i Rzymian, która symbolizuje pierwotną postawę siły i walki. Siła ta, kierując się wysokimi zasadami, walczy o sprawiedliwość i broni uciskanych, a kierowana chaosem powoduje śmierć i zniszczenie wszystkiego, co uważa za słabe i inne od tych, którzy jej używają.
***
YANTRA
YANTRA jest prostym diagramem geometrycznym, w którym podsumowane są zasadnicze, symboliczne cechy określonej sfery Mocy. Termin "Yantra" oznacza "instrument", "pojazd"; jest jak portal mentalny, a więc związany z pewną mocą lub szczególnym rytuałem. Posiada również odpowiednią mantrę, która jest wymawiana podczas praktyki medytacyjnej lub rytuału religijnego. Jogin koncentruje się lub medytuje, wizualizując Yantrę przed swoim wewnętrznym duchowym okiem, próbując nawiązać kontakt i stworzyć harmonię z aspektami i właściwościami odpowiadającymi danej Boskiej Kosmicznej Mocy. Ogólnie rzecz biorąc, każda boska postać ma swoją własną Jantrę. Dlatego jest tak wiele Yantr, każda z inną siłą energii, mantrą i wewnętrzną mocą.
***
Śrīyantra
Widzieliśmy, jak w tantrycznej praktyce medytacji istnieją niezliczone Jantry, modele geometryczne, których siła pomaga uwewnętrznić siły kosmiczne. Najsłynniejszą ze wszystkich Jantr jest Lo Śrīyantra. Składa się ze skrzyżowania dwóch zestawów trójkątów, czterech z wierzchołkami skierowanymi w górę, reprezentujących zasadę męską, czyli Śivę, i pięciu z wierzchołkami skierowanymi w dół, które reprezentują Śakti, czyli pierwiastek żeński. Należy do bogini Tripurasundarī, hinduskiego bóstwa. Nazywana „pięknem trzech światów”, jest jedną z dziesięciu bogiń będących przedmiotem „wiedzy transcendentnej”; jest lepiej znana jako Devi („ta, która lśni”).
Trójkąty otoczone są ośmioma płatkami lotosu, który symbolizuje Wisznu. Otacza je lotos złożony z szesnastu płatków i reprezentuje władzę Jogina nad umysłem i zmysłami. Cztery koncentryczne linie otaczające lotos łączą się symbolicznie z dwoma kwiatami lotosu. Otaczająca go potrójna linia wyznacza analogię między całym wszechświatem a ludzkim ciałem.
***
POTRÓJNA OBRĘCZ I 12 BRAM
Jest to święty symbol reprezentujący orientację człowieka w przestrzeni, opozycję ziemi do nieba, ale może też przedstawiać wszechświat stworzony (ziemia i niebo) w przeciwieństwie do nie-stworzonego i stwórcy. Występuje w wielu kulturach i w wielu krajach świata. Najpopularniejszy jest ten z segmentami kwadratowymi i wariantem kołowym, przedstawionym przez Platona opisującego geometryczną strukturę miasta Atlantydy. Druidyczny krąg murów celtyckich jest potrójny, a w Biblii znajdujemy wzmiankę o trzech zamkniętych w kamieniu dziedzińcach Świątyni Salomona oraz o Niebiańskim Jeruzalem z dwunastoma bramami opartymi na tym samym schemacie.
Trzy kwadraty przywołują świat trynitarny, który w kształcie piramidy byłby Ojcem Stwórcą na górze (lub wewnątrz), na dole fundamentem jest Matka, Stworzenie (lub zewnętrze) i pośrednik Syn, który jest tworzeniem i mediacją.
***
Abracadabra to słowo używane w starożytnej magii mistycznej, które wbrew proponowanej etymologii samo w sobie jest określane jako niezrozumiałe. Uważa się, że jest to najbardziej powszechnie przyjęte słowo spośród tych, które mówi się bez tłumaczenia w wielu językach. W starożytnym Rzymie słowo to było zawarte w księdze „Liber Medicinalis” i było używane jako zaklęcie do leczenia niektórych chorób, takich jak gorączka i stany zapalne, oraz do odpędzania demonów.
Każda kultura ma swoją własną wersję. Są tacy, którzy uważają, że jest to celtyckie słowo złożone z Abra (Bóg) i Cad (święty) lub że wywodzi się z babilońskiego wyrażenia Abbada Ke Dabra („umrzyj, gdy samo słowo zostanie wypowiedziane”). Innym zdaniem pochodzi od aramejskiego Avrah KaDabra, co oznacza z grubsza „będę tworzył, kiedy mówię”, albo od arabskiego wyrażenia Abra Kadabra, czyli „zniszczyć rzeczy”. Spekulacje dochodzą do punktu, gdzie niektórzy twierdzą, że zwrot jest ukryty pod hebrajskimi słowami ab („ojciec”), ben („syn”) i ruach hacadosch („duch święty”).
Uważano również, że słowo to może pochodzić od Abraxas, gnostyckiego słowa oznaczającego imię niestworzonego Boga. Obecnie jest używany przez niektórych zaklinaczy jako magiczne słowo podczas ich pokazów magii.
Czar tego słowa polega na jego geometrycznej budowie: składa się z 11 liter (Arkan Mocy), jest więc słowem wprowadzającym moc. Aby stworzyć trójkąt jego projekcja sięga 66 liter. Czubek trójkąta jest najgłębszym miejscem i gematrycznie byłby to Arkan Wisielca 6+6=12 - głowa Abrakadabry w dół sięga otchłani. Nawet jeśli czytamy słowo od dołu do góry, jest ono zawsze takie samo. A jeśli czytamy je od lewej do prawej, nadal jest takie samo, ale ma tendencję do zanikania w sposób malejący: 11 a, 10 b, 9r, 8a, 7c, 6a, 5d, 4a, 3b, 2r, 1a.
***
PIECZĘĆ BOGA
Sigillum Dei to magiczny diagram składający się z dwóch okręgów, pentagramu, dwóch siedmiokątów i heptagramu; oznaczony jest Imieniem Boga i Jego Aniołów. Czasami jest ona ponownie opracowana pod nazwą Pieczęci Emetha. Została stworzona przez alchemika Johna Dee, który dodał do jej nazwy słowo „Æmeth” lub „Prawda”, jedno z 72 imion Boga w tradycji kabalistycznej.
Był to amulet o magicznej funkcji, który - według jednego z najstarszych źródeł - pozwalał wtajemniczonemu Magowi sprawować władzę nad wszystkimi stworzeniami z wyjątkiem Archaniołów.
Zewnętrzny pierścień zawiera Imiona siedmiu Aniołów, z których każdy jest powiązany z Planetą. Wewnątrz zewnętrznego pierścienia znajduje się siedem symboli opartych na literach tworzących „Galethog”, gdzie „th” jest reprezentowane przez pojedynczą pieczęć.
W Zewnętrznym siedmiokącie mamy z kolei Imiona „Siedmiu Aniołów stojących przed Obliczem Boga” i każdy jest również powiązany z planetą; zostały zapisane pionowo w przestrzeni 7x7. Ten sam system powtarza się dla zawsze innych imion duchów planetarnych 7x7 powiązanych z Aniołami, aż do dotarcia do centralnego pentagramu, aż do znalezienia anielskiego imienia Levanaela, otoczonego krzyżem, powszechnym symbolem ziemi.
***
Heksagram "jednokursowy"
Jest opisywana jako Magiczna Gwiazda Salomona, różniąca się od Gwiazdy Dawida. Plemię Salomona lub masoni używali podobnego symbolu reprezentowanego przez Regułę i Cyrkiel.
Gwiazda Dawida to gwiazda introwertyczna, która symbolizuje całkowite zjednoczenie z boskością (jak na górze, tak i na dole), a także zjednoczenie mężczyzny i kobiety (dwa odwrócone trójkąty). Heksagram jednokursowy jest symbolem typu ezoteryczno-okultystycznego, użytego przez Aleistera Crowleya w adaptacji klasycznego heksagramu geometrycznego. Rysunek ten to nie klasyczne odwrócenie dwóch trójkątów, lecz rysowanie jednokierunkowe, bez odrywania ołówka od papieru, czyli linią ciągłą. Uważano, że symbolizuje okultystyczny nurt stworzony przez samego Aleistera Crowleya, zwany Thelemą, którego maksymą jest wykonywanie własnej woli. Thelemici noszą heksagram jednokierunkowy w celu identyfikacji i rozpoznania.
***
GWIAZDA CHAOSU
Gwiazdę Chaosu wyróżnia osiem promieni połączonych pośrodku i równomiernie rozmieszczone strzałki skierowane we wszystkich kierunkach. Jest to symbol, który zyskał dużą popularność we współczesnej kulturze, zwłaszcza wśród miłośników gier. Ale co dokładnie symbolizuje gwiazda chaosu i jak powstał ten symbol?
Wielu rozumie chaos jako coś negatywnego, ponieważ kojarzy się z porządkiem, który jest jego pozytywnym przeciwieństwem, ale chaos to także miejsce, w którym rozumiemy, że nasze przekonania są po prostu uwarunkowane naszą percepcją. Nasze postrzeganie świata można łatwo zmienić, gdy zmienimy nasze przekonania. Możemy zatem stwierdzić, że we wszystkich kierunkach, podobnie jak 8 strzałek, istnieją różne możliwości zamanifestowania się. Nie istnieje tylko jeden sposób widzenia prawdy, ale wiele, diament jest jeden, ale ma wiele fasetów, więc chaos oferuje możliwość zobaczenia większej liczby perspektyw, większej liczby punktów widzenia, większej liczby odmian emocji, a tym samym bardziej obiektywnego bogactwa.
Symbol ten został przyjęty przez Iluminatów Thanateros; jest to międzynarodowa organizacja zajmująca się magią chaosu, założona w 1987 roku, ale rozwijana od 1978 roku. Nazwa Thanateros to połączenie dwóch słów: „Thanatos” (greckiej personifikacji śmierci) i „Eros” (bóg fizycznej miłości i pożądania).
***
ZWIĄZEK PRZECIWIEŃSTW TO SIŁA
Ra jest bóstwem samoistnie powstałym, podczas gdy Horus narodził się z połączenia dwóch innych bóstw (syn Izydy i Ozyrysa). Ra jest reprezentowany przez Słońce, na głowie ma dysk słoneczny, ludzkie ciało i głowę sokoła, podczas gdy Horus jest często przedstawiany w postaci sokoła. Egipcjanie często kojarzyli Słońce i Księżyc z tymi dwoma bóstwami: w szczególności oko księżycowe było Okiem Horusa, podczas gdy oko słoneczne było Okiem Ra. Symbolika nawiązuje do dualnego świata Wschodu, gdyż w Yin-Yang Ra jest siłą męską czyli czynną, Horus żeński jest bierny; siła aktywna zorientowana jest na świat rozumu, działania, materii, zaś siła pasywna na świat emocji, introspekcji, ducha. Obie zawsze reprezentują nasze dwa wymiary psychologiczne, czyli prawą i lewą półkulę mózgową, Adama i Ewę, intuicję i instynkt, głowę i serce.
***
Ankh (☥) lub krzyż ansata jest również znany jako klucz do życia. Jest to starożytny i święty symbol egipski. Bogowie są często przedstawiani z ankh w dłoni, na łokciu lub na piersi. Jako hieroglif ankh, oprócz znaczenia „życia”, przybiera różne odcienie w zależności od kontekstu, w jakim jest postawiony. Górna część to łono matki. Dwie części ankh, tau poniżej i uchwyt powyżej, odpowiadają symbolom dwóch najważniejszych bóstw religii egipskiej, Izydy i Ozyrysa. Uchwyt to symbol Izydy, prawdopodobnie stylizacja macicy; tau, czyli krzyż bez górnego przedłużenia pionowego ramienia, jest symbolem Ozyrysa, odnoszącym się do penisa, dlatego jest stylizacją ludzkich genitaliów w akcie zjednoczenia w celu wygenerowania życia.
Inni widzieli w tym krzyżu Słońce wschodzące nad horyzontem Ziemi, podczas gdy pionowa sekcja poniżej poziomej linii symbolizowała w ich oczach ścieżkę Słońca.
***
SYMBOLICZNE PODWÓJNE ZNACZENIA
Mania Freuda polegająca na postrzeganiu narządów płciowych w każdym przedmiocie jest powszechnie znana: szklanka jest wklęsła, więc to był dla niego srom, nóż był ostry, więc to był dla niego penis, a mimo to Freud żył z fajką w ustach (a więc z penisem). Poza jego niemal maniakalną przesadą pozostaje faktem, że wszystkie rzeczy mają charakter symboliczny. Pomyślmy o kwiatku, ktòry jest organem płciowym roślin, dlatego dając kwiat dziewczynie nieświadomie mówimy jej, że to jest nasz penis i że chcielibyśmy się z nią kochać. W dowcipach treści dwuznaczne tworzą najbardziej sarkastyczny humor dotyczący seksualności. Shrek nadmuchujący ropuchę dla Fiony, a Fiona nadmuchująca węża dla Sherka to doskonale symboliczna aluzja do stosunku oralnego. Miło więc widzieć te symbole bez złośliwości, a tym bardziej bez chorobliwości. To część symbolicznego świata, w którym nieświadomie wyrażamy siebie.
***
Nessun commento:
Posta un commento