Kreatywny i wesoły dorosły
jest niczym dziecko,
które przetrwało w nim pomimo upływu czasu.
Jeśli chcesz, aby twoje dziecko było inteligentne, czytaj mu bajki ; ale jeśli chcesz, by było jeszcze mądrzejsze, to należy czytać mu jeszcze więcej bajek.
--- Albert Einstein ---
W małym jest wielkość czułości.
Dbajcie o rozwòj wewnętrzny dzieci,
nie oszczędzajcie im trudności w życiu,
nie rozwiążecie za nich ich problemòw;
nauczcie ich raczej jak radzić sobie z problemami
oraz jak rozwiązywać je samodzielnie;
w przeciwnym razie będą zawsze psychicznie
i emocjonalnie ograniczone i uzależnione.
Nie nazywajcie miłością nadmiernej opiekuńczości.
Wszyscy dorośli byli dziećmi,
ale niewielu z nich o tym pamięta.
- Antoine-Marie-Roger de Saint-Exupéry
z książki "Mały Książę"
Nic nie usprawiedliwia cierpienia dziecka.
Jeśli lubisz czar i śliczność,
dziel się pięknem,
roztaczaj blask.
Dorośli nigdy nie potrafią sami zrozumieć. A dzieci bardzo męczy konieczność stałego objaśniania.
- Antoine-Marie-Roger de Saint-Exupéry -
z książki "Mały Książę"
PIĘKNO JEST UKRYTE W MAŁOŚCI,
MAŁOŚĆ ZAWIERA WIELKOŚĆ,
WIELKOŚĆ MIESZKA W POKORZE
Nie strofujmy naszych dzieci w obecności innych osòb, zwłaszcza w obecności ich towarzyszy zabawy i rodzeństwa (w przypadku rodzeństwa jedynie wtedy, gdy chodzi o wartość wychowawczą potrzebną wszystkim dzieciom). Nie stwarzajmy sytuacji faworyzowania, unikajmy zachowania Boga ze Starego Testamentu, czyli tego, jak traktował Abla kosztem Kaina - to nie jest postawa, ktòra pochodzi od prawdziwego Ojca).
Strofowanie jest nasieniem, z którego wyrastają nieufność i słabość umysłu. Pochwała natomiast jest źródłem, z którego rodzi się odwaga i chęć działania. Ale nie przesadzajmy w wychwalaniu, w przeciwnym razie nasze dzieci będą wierzyć, że są doskonałe w naszych oczach, podczas gdy każdy z nas potrzebuje być kochanym także w swej niedoskonałości. Zasada kija i marchewki jest dobra, ale do praktykowania z umiarem. Nie zniechęcajmy naszych dzieci do nowych doświadczeń ... Jedno dobre doświadczenie uczy ponad tysiąc słów, jedno złe doświadczenie uczy ponad tysiąc koncepcji.
Nie róbmy za nasze dzieci tego, co mogą zrobić same, aby potrafiły walczyć o życie. Jeśli chcemy zmniejszyć złe nawyki naszych dzieci, musimy wzmacniać te dobre. Aby zmniejszyć zło, najlepszym sposobem jest ... zwiększenie dobra.
Dzieciństwo to ślad utraconego raju.
Nigdy nie przestawaj się bawić!
Dorastanie oznacza naukę żartów i nie ustawanie w zabawie.
Nie mamy stać się przez to szarlatanami. Oczywiście często oceniamy „mężczyzn” za powierzchownych, nieodpowiedzialnych, niedojrzałych, co również może być prawdą, ale wierzę, że „kobiety” powinny zauważyć, że męski świat słusznie zarezerwował sobie kącik dla gier i pasji (piłka nożna, łowiectwo, gry wideo ... itd) w mądry sposób (którego niektòrzy używamy na głupi sposòb, to inna sprawa). To miejsce do zabawy jeszcze kilka dekad temu było wykluczone z kobiecego świata ...
Nigdy nie zapominajmy o naszej potrzebie gier i zabaw, nie poddawajmy się obowiązkom i codzienności, ponieważ od tego zależy nasze zdrowie psychiczne oraz szkielet naszego charakteru. Szczegòlnie kobiety powinny uzmysłowić sobie, że nie jesteśmy jedynie w służbie, musimy znaleźć sobie symboliczną zabawkę, rozrywkę na poziomie psychicznym, w której możemy nadal być dziećmi i nie ucieleśniać się we własnych dzieciach lub przesadnej opiece nad mężami, ktòrzy są naszymi partnerami a nie starszym bratem wspòlnego potomstwa.
Zròbmy coś w kierunku zmiany realiòw ujętych w to zgrabne zdanie przez Elizabeth Bennet:
"Dziewczynki stają się kobietami,
a chłopcy stają się większymi chłopcami".
DZIECI HIGIENICZNE
Wiem, jak męczące jest dla mamy wielokrotne przebieranie dziecka,wielokrotne nastawianie pralki, prasowanie ... Często prowadzi to rodzicòw do odczuwania niepokoju i strofowania:"Uważaj, aby się nie pobrudzić!" Zapominamy lub wręcz nie wiemy, że dziecko ma psychologiczną potrzebę brudzenia się, bo wyczuwa instynktownie, że Ziemia nie jest brudna, jest samą naturą, jest czysta; dla dziecka "upapranie się" ziemią, pyłem, błotem nie jest brudem, jest życiem, jest kontaktem z istotą ziemi.
Nie ròbcie z waszych dzieci eksponatòw muzealnych, pozwòlcie, by brudziły się swobodnie, gdyż oczyszcza to duszę dziecka i jest najnormalniejszym w świecie etapem jego wzrostu i rozwoju.
Miłość do potomstwa jest jednym z niewielu ludzkich uczuć, które nie pozostawią miejsca na zazdrość. Oczywiście każdy ojciec lub matka przyznaje, że inne dziecko, urocze i inteligentne, może nawet istnieć, ale ich wlasne zawsze ma to coś, czego inni nie mają, czego nikt poza nimi nie będzie mògł zrozumieć.
(Tom Antongini)
Tak bardzo zależy nam, aby
zostawić lepszy świat dla naszych dzieci ...
to jest fałszywy punkt widzenia ...
Zamiast tego martwmy się jak
zostawić lepsze dzieci na tym świecie.
To jest właściwy i realny punkt widzenia.
Bądź znowu dzieckiem, a nie uciekniesz od siebie.
Uciekniesz w siebie - to jest droga medytacji.
Człowiek należący do świata ucieka od siebie, podczas gdy badacz ucieka w siebie, aby znaleźć źródło życia, świadomości. A kiedy odkryje źródło życia, to odkryje nie tylko źródło własnego życia, ale i źródło życia wszechświata, całego kosmosu.
(Osho)
PROBLEM LUDZKIEJ SEKSUALNOŚCI
Dzieci bawią się we wszystko z wyjątkiem seksu ... jest im to zabronione, seks jest dla nich tabu ... Ale potajemnie i tak dzieci bawą się w seks, już od małego zmuszone do podziemia: "dzieci nie mogą i nie powinny bawić się w seks, bo jest to tabu" - więc staje się ich problemem znaleźć drogę w tej nielegalnej grze, nie mówiąc już o dorosłych, którzy nie potrafią nauczyć odpowiedniego podejścia do seksu z winy ich "powagi" i sztywności, nie potrafią zaakceptować seksu jako gry miłosnej (czy wiecie, że 99% pedofilów przyciąga do siebie dzieci właśnie poprzez grę? a ponieważ dziecko jest naiwne, zawsze staje się ofiarą; wychowanie oznaczać więc powinno działanie sprawiające, by dzieci nie wpadały w ręce tych maniaków, czyli inwestowanie w świadomość niebezpieczeństwa! - zadanie niewykonalne, gdy mowa jest o tabu!). I nie przez przypadek stosunki seksualne między dorosłymi wciąż tak pełne są infantylizmu, nie wyładowanego w sferze zabawy seksualnej dzieci. Dzieci bawią się w złodziei, policjantòw, grają na śmierć i życie z bronią w ręku, grają w ukąszenia żmiji, grają w walki z gigantami, grają w ciężkie prace fizyczne ... Poprzez gry zaklinają zło, pot, trud, śmierć ... ale seks? Nie, nigdy! Nie dziwcie się więc, jeśli ludzie dorośli często przeżywają seks zarówno w sposòb infantylny, jak i nie nadają mu właściwego znaczenia i wagi lub, co gorsza, przeżywają seks jako formę rekompensaty, skąd biorą się zboczenia oraz psychiczne fiksacje i obsesje.
Masz jedyną okazję, by patrzeć jak rośnie twoje dziecko; nie marnuj jej myśląc o czym innym.
Nic nie usprawiedliwia cierpienia dziecka.
Jeśli lubisz czar i śliczność,
dziel się pięknem,
roztaczaj blask.
Dorośli nigdy nie potrafią sami zrozumieć. A dzieci bardzo męczy konieczność stałego objaśniania.
- Antoine-Marie-Roger de Saint-Exupéry -
z książki "Mały Książę"
PIĘKNO JEST UKRYTE W MAŁOŚCI,
MAŁOŚĆ ZAWIERA WIELKOŚĆ,
WIELKOŚĆ MIESZKA W POKORZE
Nie strofujmy naszych dzieci w obecności innych osòb, zwłaszcza w obecności ich towarzyszy zabawy i rodzeństwa (w przypadku rodzeństwa jedynie wtedy, gdy chodzi o wartość wychowawczą potrzebną wszystkim dzieciom). Nie stwarzajmy sytuacji faworyzowania, unikajmy zachowania Boga ze Starego Testamentu, czyli tego, jak traktował Abla kosztem Kaina - to nie jest postawa, ktòra pochodzi od prawdziwego Ojca).
Strofowanie jest nasieniem, z którego wyrastają nieufność i słabość umysłu. Pochwała natomiast jest źródłem, z którego rodzi się odwaga i chęć działania. Ale nie przesadzajmy w wychwalaniu, w przeciwnym razie nasze dzieci będą wierzyć, że są doskonałe w naszych oczach, podczas gdy każdy z nas potrzebuje być kochanym także w swej niedoskonałości. Zasada kija i marchewki jest dobra, ale do praktykowania z umiarem. Nie zniechęcajmy naszych dzieci do nowych doświadczeń ... Jedno dobre doświadczenie uczy ponad tysiąc słów, jedno złe doświadczenie uczy ponad tysiąc koncepcji.
Nie róbmy za nasze dzieci tego, co mogą zrobić same, aby potrafiły walczyć o życie. Jeśli chcemy zmniejszyć złe nawyki naszych dzieci, musimy wzmacniać te dobre. Aby zmniejszyć zło, najlepszym sposobem jest ... zwiększenie dobra.
Dzieciństwo to ślad utraconego raju.
Nigdy nie przestawaj się bawić!
Dorastanie oznacza naukę żartów i nie ustawanie w zabawie.
Nie mamy stać się przez to szarlatanami. Oczywiście często oceniamy „mężczyzn” za powierzchownych, nieodpowiedzialnych, niedojrzałych, co również może być prawdą, ale wierzę, że „kobiety” powinny zauważyć, że męski świat słusznie zarezerwował sobie kącik dla gier i pasji (piłka nożna, łowiectwo, gry wideo ... itd) w mądry sposób (którego niektòrzy używamy na głupi sposòb, to inna sprawa). To miejsce do zabawy jeszcze kilka dekad temu było wykluczone z kobiecego świata ...
Nigdy nie zapominajmy o naszej potrzebie gier i zabaw, nie poddawajmy się obowiązkom i codzienności, ponieważ od tego zależy nasze zdrowie psychiczne oraz szkielet naszego charakteru. Szczegòlnie kobiety powinny uzmysłowić sobie, że nie jesteśmy jedynie w służbie, musimy znaleźć sobie symboliczną zabawkę, rozrywkę na poziomie psychicznym, w której możemy nadal być dziećmi i nie ucieleśniać się we własnych dzieciach lub przesadnej opiece nad mężami, ktòrzy są naszymi partnerami a nie starszym bratem wspòlnego potomstwa.
Zròbmy coś w kierunku zmiany realiòw ujętych w to zgrabne zdanie przez Elizabeth Bennet:
"Dziewczynki stają się kobietami,
a chłopcy stają się większymi chłopcami".
DZIECI HIGIENICZNE
Wiem, jak męczące jest dla mamy wielokrotne przebieranie dziecka,wielokrotne nastawianie pralki, prasowanie ... Często prowadzi to rodzicòw do odczuwania niepokoju i strofowania:"Uważaj, aby się nie pobrudzić!" Zapominamy lub wręcz nie wiemy, że dziecko ma psychologiczną potrzebę brudzenia się, bo wyczuwa instynktownie, że Ziemia nie jest brudna, jest samą naturą, jest czysta; dla dziecka "upapranie się" ziemią, pyłem, błotem nie jest brudem, jest życiem, jest kontaktem z istotą ziemi.
Nie ròbcie z waszych dzieci eksponatòw muzealnych, pozwòlcie, by brudziły się swobodnie, gdyż oczyszcza to duszę dziecka i jest najnormalniejszym w świecie etapem jego wzrostu i rozwoju.
Miłość do potomstwa jest jednym z niewielu ludzkich uczuć, które nie pozostawią miejsca na zazdrość. Oczywiście każdy ojciec lub matka przyznaje, że inne dziecko, urocze i inteligentne, może nawet istnieć, ale ich wlasne zawsze ma to coś, czego inni nie mają, czego nikt poza nimi nie będzie mògł zrozumieć.
(Tom Antongini)
Tak bardzo zależy nam, aby
zostawić lepszy świat dla naszych dzieci ...
to jest fałszywy punkt widzenia ...
Zamiast tego martwmy się jak
zostawić lepsze dzieci na tym świecie.
To jest właściwy i realny punkt widzenia.
Bądź znowu dzieckiem, a nie uciekniesz od siebie.
Uciekniesz w siebie - to jest droga medytacji.
Człowiek należący do świata ucieka od siebie, podczas gdy badacz ucieka w siebie, aby znaleźć źródło życia, świadomości. A kiedy odkryje źródło życia, to odkryje nie tylko źródło własnego życia, ale i źródło życia wszechświata, całego kosmosu.
(Osho)
PROBLEM LUDZKIEJ SEKSUALNOŚCI
Dzieci bawią się we wszystko z wyjątkiem seksu ... jest im to zabronione, seks jest dla nich tabu ... Ale potajemnie i tak dzieci bawą się w seks, już od małego zmuszone do podziemia: "dzieci nie mogą i nie powinny bawić się w seks, bo jest to tabu" - więc staje się ich problemem znaleźć drogę w tej nielegalnej grze, nie mówiąc już o dorosłych, którzy nie potrafią nauczyć odpowiedniego podejścia do seksu z winy ich "powagi" i sztywności, nie potrafią zaakceptować seksu jako gry miłosnej (czy wiecie, że 99% pedofilów przyciąga do siebie dzieci właśnie poprzez grę? a ponieważ dziecko jest naiwne, zawsze staje się ofiarą; wychowanie oznaczać więc powinno działanie sprawiające, by dzieci nie wpadały w ręce tych maniaków, czyli inwestowanie w świadomość niebezpieczeństwa! - zadanie niewykonalne, gdy mowa jest o tabu!). I nie przez przypadek stosunki seksualne między dorosłymi wciąż tak pełne są infantylizmu, nie wyładowanego w sferze zabawy seksualnej dzieci. Dzieci bawią się w złodziei, policjantòw, grają na śmierć i życie z bronią w ręku, grają w ukąszenia żmiji, grają w walki z gigantami, grają w ciężkie prace fizyczne ... Poprzez gry zaklinają zło, pot, trud, śmierć ... ale seks? Nie, nigdy! Nie dziwcie się więc, jeśli ludzie dorośli często przeżywają seks zarówno w sposòb infantylny, jak i nie nadają mu właściwego znaczenia i wagi lub, co gorsza, przeżywają seks jako formę rekompensaty, skąd biorą się zboczenia oraz psychiczne fiksacje i obsesje.
Masz jedyną okazję, by patrzeć jak rośnie twoje dziecko; nie marnuj jej myśląc o czym innym.
FAŁSZYWA WSZECHMOC DZIECKA
Dziecko w łonie matki czuje połączenie z INNYM: z Matką, z ktòrą jest jednością. Jest wszechmocne i wszechobecne w tej przestrzeni, a gdy rodzi się, dostaje wszystko czego pragnie. Dziecko rodzi się z nieskończoną delikatnością, przed którą świat innych ludzi pada na kolana.
Dziecko najpierw uczy się DOSTAWAĆ: opiekę, karmienie, uwagę, pieszczoty, ale dziecko nie potrafi jeszcze DAWAĆ. W kwestii miłości wielu z nas pozostanie na tym dziecinnym poziomie: potrafimy jedynie otrzymywać gratulacje, sms-y, prezenty, czyste i wyprasowane ubrania itp ... Ale nie potrafimy przeprosić w pierwszej kolejności, przywitać się jako pierwsi, czy jako pierwsi otworzyć się przed innymi ludźmi. Kto potrafi tylko otrzymywać, staje się egoistą i myśli tylko o sobie. Możemy całować posąg z satysfakcją? Nie, ponieważ dajemy pocałunek, ktòrego posąg nam nie oddaje. Miłość jest jak płuca, ktòre muszą wydalać, ale i pobierać powietrze, by nie tworzyły się zatory i puste miejsca tłumiące duszę. Nauczmy nasze dzieci dawać i otrzymywać. Jeśli potrafimy tylko otrzymywać, stajemy się zepsuci i zamknięci w sobie.
Kto nie wierzy w niebo, nigdy nie widział oczu dziecka.
Kto potępia dziecko,
potępia jego przeszłość-
dzieci są wiernym odbiciem dorosłych.
Podstawą rodziny
nie jest bycie razem,
ale raczej życie w zjednoczeniu.
W najstraszniejszych momentach istnienia, tornado życia dąży do tego, by nas porwać i unieść daleko. Ci, ktòrzy nie mają korzeni, łatwo moga się zagubić ...To dzieci są korzeniami człowieka; kto je ma, wie ile siły mogą dać te małe stworzenia, by nie poddać się zwątpieniu.
Kiedy dziecko było dzieckiem,
nie wiedziało że było dzieckiem,
dla niego wszystko mialo duszę
i wszystkie dusze były jednym.
To, co w nas najlepsze, nigdy się nie zmienia :)
Dziecko w łonie matki czuje połączenie z INNYM: z Matką, z ktòrą jest jednością. Jest wszechmocne i wszechobecne w tej przestrzeni, a gdy rodzi się, dostaje wszystko czego pragnie. Dziecko rodzi się z nieskończoną delikatnością, przed którą świat innych ludzi pada na kolana.
Dziecko najpierw uczy się DOSTAWAĆ: opiekę, karmienie, uwagę, pieszczoty, ale dziecko nie potrafi jeszcze DAWAĆ. W kwestii miłości wielu z nas pozostanie na tym dziecinnym poziomie: potrafimy jedynie otrzymywać gratulacje, sms-y, prezenty, czyste i wyprasowane ubrania itp ... Ale nie potrafimy przeprosić w pierwszej kolejności, przywitać się jako pierwsi, czy jako pierwsi otworzyć się przed innymi ludźmi. Kto potrafi tylko otrzymywać, staje się egoistą i myśli tylko o sobie. Możemy całować posąg z satysfakcją? Nie, ponieważ dajemy pocałunek, ktòrego posąg nam nie oddaje. Miłość jest jak płuca, ktòre muszą wydalać, ale i pobierać powietrze, by nie tworzyły się zatory i puste miejsca tłumiące duszę. Nauczmy nasze dzieci dawać i otrzymywać. Jeśli potrafimy tylko otrzymywać, stajemy się zepsuci i zamknięci w sobie.
Kto nie wierzy w niebo, nigdy nie widział oczu dziecka.
Kto potępia dziecko,
potępia jego przeszłość-
dzieci są wiernym odbiciem dorosłych.
Podstawą rodziny
nie jest bycie razem,
ale raczej życie w zjednoczeniu.
W najstraszniejszych momentach istnienia, tornado życia dąży do tego, by nas porwać i unieść daleko. Ci, ktòrzy nie mają korzeni, łatwo moga się zagubić ...To dzieci są korzeniami człowieka; kto je ma, wie ile siły mogą dać te małe stworzenia, by nie poddać się zwątpieniu.
Kiedy dziecko było dzieckiem,
nie wiedziało że było dzieckiem,
dla niego wszystko mialo duszę
i wszystkie dusze były jednym.
To, co w nas najlepsze, nigdy się nie zmienia :)
Dziecko jest Ojcem ludzkości.
Wychowujcie wasze dzieci w świadomości równości płci, a będziecie mogli mieć pewność, że nie będzie miało ono poczucia niższości, a poczucia wyższości jeszcze mniej.
Pozwòl, by życie weszło w ciebie, a staniesz się bardziej otwarty i wrażliwy, czujący więcej, wyczuwający więcej. Wszędzie wokół znajdziesz wiele małych rzeczy, przepełnionych przepięknym, absolutnym cudem. Spójrz na dziecko, zostaw je samo w ogrodzie i obserwuj: to powinien być ròwnież twój sposób bycia - taki niesamowity, tak pełen podziwu; dziecko biegnie złapać motyla, baraszkuje w piasku! Boskość pieści dziecko z każdej strony. Jeśli będziesz potrafił żyć w podziwie, będziesz celebrował życie. Nie żyj pewnością, żyj cudem. Nic nie wiesz, życie jest niesamowite, wszędzie jest pełne niespodzianek. Przeżywaj je jako niespodziankę, ono jest stałą niespodzianką, nieprzewidywalnym zjawiskiem. Każda chwila jest nowa.
Spróbuj, poddaj siebie tej pròbie ... nic nie stracisz, jeśli
spróbujesz, za to możesz zdobyć wszystko!
- Osho -
Jedynie niewinność może wyzwać przemoc bez potrzeby szukania usprawiedliwienia.
"Mòj obrazek nie przedstawiał kapelusza.To był wąż boa, ktòry trawił słonia. Narysowałem następnie przekròj węża, aby dorośli mogli zrozumieć. Im zawsze trzeba tłumaczyć."
Wychowujcie wasze dzieci w świadomości równości płci, a będziecie mogli mieć pewność, że nie będzie miało ono poczucia niższości, a poczucia wyższości jeszcze mniej.
Pozwòl, by życie weszło w ciebie, a staniesz się bardziej otwarty i wrażliwy, czujący więcej, wyczuwający więcej. Wszędzie wokół znajdziesz wiele małych rzeczy, przepełnionych przepięknym, absolutnym cudem. Spójrz na dziecko, zostaw je samo w ogrodzie i obserwuj: to powinien być ròwnież twój sposób bycia - taki niesamowity, tak pełen podziwu; dziecko biegnie złapać motyla, baraszkuje w piasku! Boskość pieści dziecko z każdej strony. Jeśli będziesz potrafił żyć w podziwie, będziesz celebrował życie. Nie żyj pewnością, żyj cudem. Nic nie wiesz, życie jest niesamowite, wszędzie jest pełne niespodzianek. Przeżywaj je jako niespodziankę, ono jest stałą niespodzianką, nieprzewidywalnym zjawiskiem. Każda chwila jest nowa.
Spróbuj, poddaj siebie tej pròbie ... nic nie stracisz, jeśli
spróbujesz, za to możesz zdobyć wszystko!
- Osho -
Jedynie niewinność może wyzwać przemoc bez potrzeby szukania usprawiedliwienia.
"Mòj obrazek nie przedstawiał kapelusza.To był wąż boa, ktòry trawił słonia. Narysowałem następnie przekròj węża, aby dorośli mogli zrozumieć. Im zawsze trzeba tłumaczyć."
"Nie proszę o cuda czy wizje, ale o siłę, by stawić czoła codziennemu życiu.
Chroń mnie przed strachem przed utratą czegoś w życiu.
Nie dawaj mi tego, czego chcę, ale tego, czego potrzebuję.
Naucz mnie sztuki małych kroków."
(Antoine de Saint-Exupèry)
Opiekuj się mieszkającym w tobie dzieckiem, a
staniesz się zdrowym dorosłym.
Każdy z nas, z psychologicznego punktu widzenia, ma w sobie dziecko, dorosłego i rodzica. Niektórzy dochodzą do 40-stki i nadal są umysłowymi dziećmi (nawet pragną zawsze żyć z mamą i tatą). Nie zawsze mózg i serce rośnie razem z ciałem, więc wiek dojrzały jest tak naprawdę sumą doświadczeń przeżytych i przyswojonych. Oczywiście lata służą, ale wielu je marnuje. Liczy się nie ilość lat, ale jakość, z jaką je przeżywamy. To nie myśl o śmierci nas przeraża, ani zbyt posunięty wiek, ale widmo samotności i brak związkòw uczuciowych. Samotny stary człowiek jest jak samotny noworodek. Samotność rodzi się z braku miłości.
Jeśli dzieci rosną wsròd krytyki,
uczą się potępiać.
Jeśli dzieci rosną we wrogości,
nauczą się walczyć.
Jeśli dzieci żyją w strachu,
nauczą się bać.
Jeśli dzieci żyją wśròd politowania,
uczą się użalać.
Jeśli dzieci rosną wsròd kpin,
uczą się nieśmiałości.
Jeśli dzieci rosną wśròd zazdrości,
nauczą się zawiści.
Jeśli dzieci wzrastają w poczuciu wstydu,
uczą się poczucia winy.
Jeśli dzieci żyją w tolerancji,
nauczą się cierpliwości.
Jeśli dzieci są chwalone,
nauczą się pewności siebie.
Jeśli dzieci są chwalone,
uczą się doceniać.
Jeśli dzieci są doceniane,
uczą się jak lubić siebie.
Jeśli dzieci są akceptowane,
naucza się jak znaleźć miłość w świecie.
Jeśli dzieci są doceniane,
nauczą się mieć cel w życiu.
Jeśli dzieci rosną biorąc we wszystkim udział,
nauczą się jak być hojnym.
Jeśli dzieci żyją wsròd uczciwości i lojalności,
dowiedzą się co to jest prawda i sprawiedliwość.
Jeśli dzieci rosną w poczuciu bezpieczeństwa,
nauczą się mieć wiarę w siebie i w otaczających je ludzi.
Jeśli dzieci żyją w atmosferze przyjaźni i życzliwości,
dowiedzą się, że świat jest pięknym miejscem do życia.
Jeśli dzieci żyją w atmosferze spokoju,
nauczą się mieć pokój w duszy.
D. L. Nolte
Kiedy nikt nie będzie cię słuchać, rozmawiaj z nią;
gdy nikt cię nie zrozumie, wsłuchaj się w nią;
kiedy czujesz się samotny, ona nigdy nie będzie daleko;
kiedy wszystko wyda ci się skończone, ona rozpocznie wszystko od początku;
ale jeśli jej, twojej matki, nigdy nie czułes w twoim sercu, nigdy nie uwolnisz się od jej cienia.
Trzy rzeczy pozostały nam z raju:
gwiazdy, kwiaty i dzieci.
- Dante Alighieri -
Nieszczęście bycia dorosłym polega na tym, że przestajemy się bawić, bo tracimy dzieciństwo. Wielu z nas, w dorosłym życiu, myli powagę ze sztywnością. Dziecko bawi się bardzo na poważnie, do tego stopnia, że jest niezadowolone, jeśli nie podchodzimy do zabawy z powagą. W zabawie dziecko egzorcyzmuje okrucieństwo życia, ponieważ w zabawie wie jak umrzeć i wie jak zamienić szczotkę w konia i stare pudło w zamek. Problemem jest to, że dziecko z natury nie potrafi odróżnić rzeczywistości od fantazji, dla niego wszystko jest prawdą.
W grze życia i miłości często popełniamy ten błąd, stając się szarlatanami: nie gramy na poważnie.
NASZE DZIECIŃSTWO JEST UTRACONYM RAJEM
Biblia ujmuje ten wspaniały mit w ten sposòb: "Bóg wygonił (wydał na świat, urodził) człowieka z ogrodu (łono) i umieścił na wschód od Edenu (w świadomości) cherubiny (zapomnienie) i połyskujące ostrze oślepiającego miecza (pragnienie wiecznej pamięci).
PS: w nawiasach jest moja interpretacja
Chroń mnie przed strachem przed utratą czegoś w życiu.
Nie dawaj mi tego, czego chcę, ale tego, czego potrzebuję.
Naucz mnie sztuki małych kroków."
(Antoine de Saint-Exupèry)
Opiekuj się mieszkającym w tobie dzieckiem, a
staniesz się zdrowym dorosłym.
Każdy z nas, z psychologicznego punktu widzenia, ma w sobie dziecko, dorosłego i rodzica. Niektórzy dochodzą do 40-stki i nadal są umysłowymi dziećmi (nawet pragną zawsze żyć z mamą i tatą). Nie zawsze mózg i serce rośnie razem z ciałem, więc wiek dojrzały jest tak naprawdę sumą doświadczeń przeżytych i przyswojonych. Oczywiście lata służą, ale wielu je marnuje. Liczy się nie ilość lat, ale jakość, z jaką je przeżywamy. To nie myśl o śmierci nas przeraża, ani zbyt posunięty wiek, ale widmo samotności i brak związkòw uczuciowych. Samotny stary człowiek jest jak samotny noworodek. Samotność rodzi się z braku miłości.
Jeśli dzieci rosną wsròd krytyki,
uczą się potępiać.
Jeśli dzieci rosną we wrogości,
nauczą się walczyć.
Jeśli dzieci żyją w strachu,
nauczą się bać.
Jeśli dzieci żyją wśròd politowania,
uczą się użalać.
Jeśli dzieci rosną wsròd kpin,
uczą się nieśmiałości.
Jeśli dzieci rosną wśròd zazdrości,
nauczą się zawiści.
Jeśli dzieci wzrastają w poczuciu wstydu,
uczą się poczucia winy.
Jeśli dzieci żyją w tolerancji,
nauczą się cierpliwości.
Jeśli dzieci są chwalone,
nauczą się pewności siebie.
Jeśli dzieci są chwalone,
uczą się doceniać.
Jeśli dzieci są doceniane,
uczą się jak lubić siebie.
Jeśli dzieci są akceptowane,
naucza się jak znaleźć miłość w świecie.
Jeśli dzieci są doceniane,
nauczą się mieć cel w życiu.
Jeśli dzieci rosną biorąc we wszystkim udział,
nauczą się jak być hojnym.
Jeśli dzieci żyją wsròd uczciwości i lojalności,
dowiedzą się co to jest prawda i sprawiedliwość.
Jeśli dzieci rosną w poczuciu bezpieczeństwa,
nauczą się mieć wiarę w siebie i w otaczających je ludzi.
Jeśli dzieci żyją w atmosferze przyjaźni i życzliwości,
dowiedzą się, że świat jest pięknym miejscem do życia.
Jeśli dzieci żyją w atmosferze spokoju,
nauczą się mieć pokój w duszy.
D. L. Nolte
Kiedy nikt nie będzie cię słuchać, rozmawiaj z nią;
gdy nikt cię nie zrozumie, wsłuchaj się w nią;
kiedy czujesz się samotny, ona nigdy nie będzie daleko;
kiedy wszystko wyda ci się skończone, ona rozpocznie wszystko od początku;
ale jeśli jej, twojej matki, nigdy nie czułes w twoim sercu, nigdy nie uwolnisz się od jej cienia.
Trzy rzeczy pozostały nam z raju:
gwiazdy, kwiaty i dzieci.
- Dante Alighieri -
Nieszczęście bycia dorosłym polega na tym, że przestajemy się bawić, bo tracimy dzieciństwo. Wielu z nas, w dorosłym życiu, myli powagę ze sztywnością. Dziecko bawi się bardzo na poważnie, do tego stopnia, że jest niezadowolone, jeśli nie podchodzimy do zabawy z powagą. W zabawie dziecko egzorcyzmuje okrucieństwo życia, ponieważ w zabawie wie jak umrzeć i wie jak zamienić szczotkę w konia i stare pudło w zamek. Problemem jest to, że dziecko z natury nie potrafi odróżnić rzeczywistości od fantazji, dla niego wszystko jest prawdą.
W grze życia i miłości często popełniamy ten błąd, stając się szarlatanami: nie gramy na poważnie.
NASZE DZIECIŃSTWO JEST UTRACONYM RAJEM
Biblia ujmuje ten wspaniały mit w ten sposòb: "Bóg wygonił (wydał na świat, urodził) człowieka z ogrodu (łono) i umieścił na wschód od Edenu (w świadomości) cherubiny (zapomnienie) i połyskujące ostrze oślepiającego miecza (pragnienie wiecznej pamięci).
PS: w nawiasach jest moja interpretacja
Kiedy dziecko było dzieckiem,
szło ze zwieszonymi ramionkami,
i chciało, by strumyk był potokiem,
żeby potok był rzeką
i kałuża morzem.
Ponieważ nie wiesz jak zmienić swoje dzieci,
zaproponuj im inną matkę...
- Christina Collange -
ZAKAZ jest infantylny
NAUCZANIE to zachowanie dorosłe i dojrzałe
Zakaz zobaczenia zwiększa w nas jedynie pragnienie, aby odkryć to, czego nie widać. Zakaz nie formuje psychiki, ale ją deformuje. Zamiast zakazywać obejrzenia jakiegoś filmiku czy zdjęcia, lepiej jest wyjaśnić co jest na tym zdjęciu i skąd biorą się pewne zachowania. Od wiekòw tak bardzo przyzwyczajeni jesteśmy cierpieć z powodu zakazów, że nie stawiamy już nawet pytania o wyjaśnienie chociażby powodu istnienia danego zakazu. Nałożono na nas milczenie jak pobożną cnotę. Moralizm więc subtelnie zastępuje prawdziwe wartości ludzkiej świadomości szykując pułapki doprowadzające do urazòw psychicznych (w rzeczywistości często osoby najbardziej poprawne są przedstawicielami iście diabelskiej dumy). Moralność seksualna jest w impasie, ponieważ osoby chore i maniacy seksualni mają za nauczycieli i przewodników moralistów cierpiących na fobie seksualną i tu znajduje się sedno szaleństwa:nigdy nie wyleczymy manii przy pomocy fobii.
DZIECKO NIE JEST WŁASNOŚCIĄ
Dzisiaj wielu uważa, że posiadanie dziecka jest dekoracją w domu, poròwnywalną z zakupem samochodu, jakby człowiek stał się przedmiotem do zaspokajania naszych potrzeb ... a przecież dziecko jest odrębną jednostką, z własną osobowością, wolnością, przestrzenią ... Dzieci nie powinny być tak zaplanowane, aby wypełnić pustkę; powinny pojawiać się, gdy para żyje w pełni miłości, która przelewa się w nowe życie.
Kiedy życie jest zabawą ...
Kiedy dorośli słyszą, że miłość, sztuka, praca, SEKS są zabawą, ogarnia ich STRACH ... bo stracili magię dzieciństwa. Wiele osób uważa, że zabawa nie ma w sobie nic z powagi, jest dobra dla szarlatanów. A przecież zabawa jest smakiem życia. Jak często żartobliwie mòwimy prawdę, ktòrej nie jesteśmy w stanie powiedzieć na poważnie? Dzieje się tak dlatego, że zabawa łagodzi okrucieństwo życia. Dzieci potrafią zamienić rzeczywistość w sen, pòki trwa: pudło staje się zamkiem, kij mieczem lub koniem gotowym do galopu. Gdy zabawa się kończy, dzieci powracają do rzeczywistości bez rozczarowania, wiedzą jak pozbyć się złudzeń bez traumy. Dorośli zaś bardzo często biorą miłość i seks zbyt poważnie, w sposòb maniakalny: na skończoną miłość reagują rozpaczą, na brak seksu frustracją. Dzieci łączą rzeczywistość z fantazją, ale mają też zdolność do akceptacji, gdy sny się kończą ... tak zwani dorośli częściej widzą rzeczywistość taką, jaką by chcieli, a nie taką, jaką jest naprawdę.
Nikt nie pamięta jak się rodzi, a jednak nikt o tym nie zapomnina. Dlaczego?
Najbardziej boskim stworzeniem jakie możemy kontemplować na tej ziemi jest kobieta w ciąży. Jest tajemnicą; człowiek się rozmnaża, to cud życia i świadectwo transcendentalności, ewolucji człowieka i nadziei, ponieważ tak długo, jak piękne brzuchy matek rosną, zawsze będzie przyszłość, nadzieja, trwanie zostawiające w nas posmak wieczności.
Dorośli są zakochani w cyfrach. Jeżeli opowiadacie im o nowym przyjacielu, nigdy nie spytają o rzeczy najważniejsze. Nigdy nie usłyszycie:
"Jaki jest dźwięk jego głosu?"
"W co lubi się bawić?"
"Czy zbiera motyle?"
Oni spytaja was:
"Ile ma lat?"
"Ilu ma braci?"
"Ile zarabia jego ojciec?"
Wòwczas dopiero sądzą, ze coś wiedzą o waszym przyjacielu.
- Antoine-Marie-Roger de Saint-Exupéry -
"Tylko dzieci są prawdziwą rewolucją",
bo "przypominają nam, że ludzie,
nawet jeśli umrą,
nie zostali stworzeni, by umrzeć, ale by dać początek."
- Hannah Arendt -
MIŁOŚĆ to zabawa dla dzieci
Jeśli w miłości wszystko zaczyna się jak w zabawie, musimy pamiętać, że tak jak w życiu, miłość jest grą bez zasad, ale jak w każdej szanującej się grze, nie wolno oszukiwać. Życie, jak miłość, ma wymiary ironiczne i nierealne, więc jeśli tracimy zdolność dziecka do tworzenia z kartonu pałacòw ze złota, będziemy cierpieć z powodu wielu rozczarowań. Miłość jest liną rozciągniętą między iluzją i rozczarowaniem: tylko czystość dziecka wie, jak ją przekroczyć nie upadając i nie raniąc się. Jezus powiedział: "Tylko dzieci (sercem) wejdą do Kròlestwa Niebieskiego." Niebo nie jest miejscem (jest to archetyp psychologiczny), jest stanem umysłu, jest pełnią naszego "ja" w głębi naszej istoty. Przepisem na szczęście jest mieć serce dziecka i mózg osoby dorosłej, wòwczas stajemy się aniołami, czyli prawdziwymi rodzicami, przyjaciółmi, kochankami ...
Jak dorosnę, chcę być dzieckiem ...
Kiedy byliśmy dziećmi, często zadawaliśmy sobie pytanie: "Kim będziemy, gdy dorośniemy?" ... Dla dzieci być dorosłym oznacza grać na poważnie (jako lekarz, pilot, aktor itp).
Pomimo upływu lat wciąż zastanawiam się: "kim będę?" Teraz chcę stać się dzieckiem, ale nie takim, ktòre potrzebuje pieluchy i opieki: mam na myśli dziecko w sercu, tryskające chęcią życia, zdolnością zachwycania się małymi i prostymi rzeczami. Dziecko, widząc psa, woła do ojca z entuzjazmem: "Tato, pies, zobacz!!!! ..." ... "Tak, w porządku, to jest pies..." - odpowiada znudzony ojciec, bo dorośli tracą z wiekiem zdolność zachwycania się światem; świat skończy się nie z powodu braku cudów, bo świat jest pełen cudów, ale skończy się z powodu braku ludzi zdolnych do zachwytu nad nim. Z tego oto powodu dzieci są zbawieniem ludzkości.
ROSNĄ Z NAMI
ROŚNIEMY Z NIMI
Wraz z dzieckiem dorosły wzrasta wewnętrznie- bardziej niż dziecko wzrasta przy dorosłym fizycznie. Dziecko, w swojej zewnętrznej manifestacji, daje dorosłemu wszystko to co potrzebne, by odkrył swoją przeszłość i swoje dzieciństwo; nie istnieje żaden większy na świecie prezent, ktòry może otrzymać dorosły, niż mieć przy sobie dziecko.
Dzieci, gdy są bardzo małe, kochają nas,
gdy są młode podziwiają,
w wieku młodzieńczym krytykują,
jako dorośli często znoszą,
czasami unikają i czują urazę,
a jako starcy albo przebaczają, albo potępiają.
WYCHOWANIE DO MODLITWY
Żyjemy w świecie, tak daleko od duszy, że nie uczymy dzieci modlić się lub medytować. Wierzymy, że jest to zajęcie dla dorosłych i mędrcòw. Dawno już zapomnieliśmy, że dzieci posiadają niezwykłą wrażliwość, wrażliwość kontemplacji i wyższą zdolność do zachwytu. Dla dzieci modlitwa, korzystanie z teraz, chwytanie istoty rzeczy i urody życia jest tak naturalne, jak dla kwiatu rozsiewanie zapachu.
DZIECI SĄ OWOCEM
miłości rodziców
Dzieci są naturalnym sposobem, w który para otwiera się na siebie, są ich wspólnym horyzontem; to w końcu miłość, która staje się ciałem (jak Chrystus); to jest właśnie przesłanie Boga - miłość, ktòra staje się ciałem.Tak więc dwoje (para), będzie jednym ciałem (syn). Oczywiście w obecnych czasach nie żyjemy w społeczeństwie, które zapewnia nam środowisko naturalne (słowik w klatce nigdy nie będzie miał potomstwa, bo nie chce, aby jego dzieci urodziły się w niewoli, nawet zwierzęta w zoo reprodukują się z trudnością, ponieważ nie znajdują się w środowisku naturalnym). Dlatego wiele par boi się mieć dzieci (brak czasu? strach przed odpowiedzialnością? - ale nie są to przeszkody dla dowodu miłości, jakim są dzieci, prawda?). To naturalny zwierzęcy instynkt sprawia, że boimy się naturalnej rodziny (matka + ojciec = synowie i córki) w przypadku braku poczucia bezpieczeństwa i spokojnej przyszłości oraz w sytuacji zbiorowego społecznego i psychologicznego stresu.
OCHRONA "PRZECIW NIELETNIM":
UWA ŻAJMY RACZEJ, by nie przebywali w towarzystwie niedojrzałych dorosłych!
Fałszywi moraliści i FAŁSZYWE ZAKAZY
W wielu społecznych sieciach, ròwnież tak renomowanych jak Facebook, zauważyliśmy z wielkim smutkiem, że sercem i motorem socjalizacji lub interakcji pomiędzy ludźmi jest poszukiwanie okazji do flirtu, randki w ciemno, miłosnej przygody, ekshibicjonizmu ... jednym słowem seksu w ogromnej ilości przypadkòw.
Oczywiście, z powodu obecności małoletnich w sieci, próbuje się wprowadzić zakaz uzywania obrazòw o treści pornograficznej. Polityka ochrony jest więcej niż konieczna, ale nie należy zapominać, iż edukacja seksualna nie powinna odbywać się poprzez protekcjonizm i zakazy. Lew w klatce nie jest nieszkodliwy, nadal jest tak samo niebezpieczny. Zakaz nie jest niczym więcej jak klatką, która trzyma pod kontrolą nasze naturalne instynkty i impulsy, ale nie koryguje błędów, nie tworzy silnej osobowości, nie wychowuje, nie kieruje ku właściwej drodze.Wręcz odwrotnie, lew staje się coraz bardziej gwałtowny i represjonowany. Zamiast zabraniać dzieciom oglądania "tego czy tamtego", trzeba być wystarczająco dojrzałym, by zobaczyć "to i tamto" wyjaśniając dzieciom skąd bierze się to, co widzą. Jeśli nie jesteście w stanie tego zrobić, oznacza to, że jesteście falszywymi dorosłymi potrzebującymi pomocy i to na pewno wy jesteście wsròd pierwszych patrzących na wszystko w sposòb chory i z podejrzliwością.
Należę do tych, którzy uważają, że wszystko można znaleźć w małym. Dziecko jest małe, ale zawiera ono człowieka;
mózg jest ograniczony, ale jest domem dla myśli;
oko jest jak kropka, a obejmuje tysiące.
- A. Dumas, Kameliowa dama
Chrońmy żyjące w nas dziecko-artystę
Zawsze należy pamiętać, że dziecko jest artystą; odnaleźć je w sobie i zabezpieczyć dając prawo do tworzenia jest jak nauka chodzenia. Początkowo raczkuje się, wykonuje pierwsze kroki i nie obejdzie się też bez upadkòw: obrazy, które wydają się próbami koloròw, filmy, które wydają się obrazami nakręconymi kamerą włączona przez pomyłkę, pierwsze wiersze niegodne nawet znalezienia się na kartce z zaproszeniem. Zazwyczaj artysta-cień w fazie rekonwalescencji nadal będzie oceniać te próby jako decydujące powody do zniechęcenia się względem dalszych poszukiwań artystycznych. Ale oceniać swoje pierwsze twórcze prace jest równoznaczne z "gwałtem" na artyście, ktòry jest w nas.
- Julia Cameron (droga artysty)
EDUKACJA POCIĄGA, ALE TO PRZYKŁAD JEST ATRAKCYJNY
Ważna jest edukacja dana dzieciom, ale jeszcze bardziej przykład; dzieci przepadają za naśladowaniem dorosłych, w dzieciach widać nasze wartości i niedoskonałości. Nie powinniśmy traktować ich jednak jak dorosłych w miniaturze. Udawanie dorosłych jest normalne, ale gdy dziecko wychodzi poza realia zabawy i naprawdę stara się być jak dorośli, staje się śmieszne - jak dorośli, którzy zachowują się jak dzieci ... Dzieci, które żartobliwie nazywamy pòłdiabłami, są jedynie odbiciem naszej degeneracji!
- Nie płacz, mamo.
Jestem szczęśliwszy, gdy krzyczysz na mnie.
Proszę, pokłòćmy się trochę.
Życzę sobie, byśmy kłòcili się zawsze.
(C. Signoris, Lepiej owdowiała, niż w złym towarzystwie)
Tylko dzieci wiedzą, czego szukają. Potrafią tracić czas dla szmacianej laki, ktòra staje się tak ważna, że płaczą po jej stracie.
- Antoine de Saint-Exupéry -
Każde dziecko kocha matkę i ojca,
nie potrafi nie kochać swoich rodzicòw!
Jeśli tak się jednak nie stanie, będzie czuło się zagubione,
gdyż jest owocem ich związku.
Para może się rozstać,
dwoje rodzicòw NIGDY.
Dziecko, które nie łobuzuje, jest dowodem na to, że ma ponurych i nieszczęśliwych rodziców.
,,,tylko dzieci mogą zbawić świat,,,
Dziecko może nauczyć dorosłego trzech rzeczy: być szczęśliwym bez powodu, być zawsze czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił tego, czego się pragnie.
- P. Coelho -
Dzieci są dla nas doskonałymi nauczycielami, ale my jesteśmy złymi uczniami.
Potrzeba wielu lat,
by stać się dziećmi.
- Pablo Picasso -
Jeśli uda się nam rozbudzić w dzieciach miłość do jednej, dwòch, trzech książek, to zaczną one myśleć, że czytanie jest zabawne. I być może, jako dorośli, staną się czytelnikami. Bo czytanie jest jedną z przyjemności, jest jednym z najważniejszych narzędzi naszego życia.
- Roald Dahl -
Moją wielką ambicją jest
aby każde dziecko w Afryce chodziło do szkoły, ponieważ edukacja jest drzwiami prowadzącymi do wolności, do demokracji i rozwoju.
- Nelson Mandela -
Zauważamy piękno bycia dzieckiem, kiedy już nim nie jesteśmy...
nie dlatego, że stajemy się świadomi naszej dorosłości, ale raczej dlatego, że mamy świadomość, iż nie jesteśmy w stanie zachować dziecięcej niewinności.
Przywilejem dzieciństwa jest poruszać się bez przeszkód między magią i owsianką, między bezgranicznym strachem i galopującą radością.
- Ingmar Bergman -
Europejskie i amerykańskie dzieci nadal grają w klasy, nie wiedząc, że przywracają do życia grę inicjacyjną, której celem jest penetracja labiryntu; bawiące się w klasy dzieci schodzą symbolicznie do podziemi i powracają na ziemię.
[Eliade Mircea, Okultyzm, czary i mody kulturowe, Florencja 1982, The University of Chicago 1976]
ZAKAZ jest infantylny
NAUCZANIE to zachowanie dorosłe i dojrzałe
Zakaz zobaczenia zwiększa w nas jedynie pragnienie, aby odkryć to, czego nie widać. Zakaz nie formuje psychiki, ale ją deformuje. Zamiast zakazywać obejrzenia jakiegoś filmiku czy zdjęcia, lepiej jest wyjaśnić co jest na tym zdjęciu i skąd biorą się pewne zachowania. Od wiekòw tak bardzo przyzwyczajeni jesteśmy cierpieć z powodu zakazów, że nie stawiamy już nawet pytania o wyjaśnienie chociażby powodu istnienia danego zakazu. Nałożono na nas milczenie jak pobożną cnotę. Moralizm więc subtelnie zastępuje prawdziwe wartości ludzkiej świadomości szykując pułapki doprowadzające do urazòw psychicznych (w rzeczywistości często osoby najbardziej poprawne są przedstawicielami iście diabelskiej dumy). Moralność seksualna jest w impasie, ponieważ osoby chore i maniacy seksualni mają za nauczycieli i przewodników moralistów cierpiących na fobie seksualną i tu znajduje się sedno szaleństwa:nigdy nie wyleczymy manii przy pomocy fobii.
DZIECKO NIE JEST WŁASNOŚCIĄ
Dzisiaj wielu uważa, że posiadanie dziecka jest dekoracją w domu, poròwnywalną z zakupem samochodu, jakby człowiek stał się przedmiotem do zaspokajania naszych potrzeb ... a przecież dziecko jest odrębną jednostką, z własną osobowością, wolnością, przestrzenią ... Dzieci nie powinny być tak zaplanowane, aby wypełnić pustkę; powinny pojawiać się, gdy para żyje w pełni miłości, która przelewa się w nowe życie.
Kiedy życie jest zabawą ...
Kiedy dorośli słyszą, że miłość, sztuka, praca, SEKS są zabawą, ogarnia ich STRACH ... bo stracili magię dzieciństwa. Wiele osób uważa, że zabawa nie ma w sobie nic z powagi, jest dobra dla szarlatanów. A przecież zabawa jest smakiem życia. Jak często żartobliwie mòwimy prawdę, ktòrej nie jesteśmy w stanie powiedzieć na poważnie? Dzieje się tak dlatego, że zabawa łagodzi okrucieństwo życia. Dzieci potrafią zamienić rzeczywistość w sen, pòki trwa: pudło staje się zamkiem, kij mieczem lub koniem gotowym do galopu. Gdy zabawa się kończy, dzieci powracają do rzeczywistości bez rozczarowania, wiedzą jak pozbyć się złudzeń bez traumy. Dorośli zaś bardzo często biorą miłość i seks zbyt poważnie, w sposòb maniakalny: na skończoną miłość reagują rozpaczą, na brak seksu frustracją. Dzieci łączą rzeczywistość z fantazją, ale mają też zdolność do akceptacji, gdy sny się kończą ... tak zwani dorośli częściej widzą rzeczywistość taką, jaką by chcieli, a nie taką, jaką jest naprawdę.
Nikt nie pamięta jak się rodzi, a jednak nikt o tym nie zapomnina. Dlaczego?
Najbardziej boskim stworzeniem jakie możemy kontemplować na tej ziemi jest kobieta w ciąży. Jest tajemnicą; człowiek się rozmnaża, to cud życia i świadectwo transcendentalności, ewolucji człowieka i nadziei, ponieważ tak długo, jak piękne brzuchy matek rosną, zawsze będzie przyszłość, nadzieja, trwanie zostawiające w nas posmak wieczności.
Dorośli są zakochani w cyfrach. Jeżeli opowiadacie im o nowym przyjacielu, nigdy nie spytają o rzeczy najważniejsze. Nigdy nie usłyszycie:
"Jaki jest dźwięk jego głosu?"
"W co lubi się bawić?"
"Czy zbiera motyle?"
Oni spytaja was:
"Ile ma lat?"
"Ilu ma braci?"
"Ile zarabia jego ojciec?"
Wòwczas dopiero sądzą, ze coś wiedzą o waszym przyjacielu.
- Antoine-Marie-Roger de Saint-Exupéry -
"Tylko dzieci są prawdziwą rewolucją",
bo "przypominają nam, że ludzie,
nawet jeśli umrą,
nie zostali stworzeni, by umrzeć, ale by dać początek."
- Hannah Arendt -
MIŁOŚĆ to zabawa dla dzieci
Jeśli w miłości wszystko zaczyna się jak w zabawie, musimy pamiętać, że tak jak w życiu, miłość jest grą bez zasad, ale jak w każdej szanującej się grze, nie wolno oszukiwać. Życie, jak miłość, ma wymiary ironiczne i nierealne, więc jeśli tracimy zdolność dziecka do tworzenia z kartonu pałacòw ze złota, będziemy cierpieć z powodu wielu rozczarowań. Miłość jest liną rozciągniętą między iluzją i rozczarowaniem: tylko czystość dziecka wie, jak ją przekroczyć nie upadając i nie raniąc się. Jezus powiedział: "Tylko dzieci (sercem) wejdą do Kròlestwa Niebieskiego." Niebo nie jest miejscem (jest to archetyp psychologiczny), jest stanem umysłu, jest pełnią naszego "ja" w głębi naszej istoty. Przepisem na szczęście jest mieć serce dziecka i mózg osoby dorosłej, wòwczas stajemy się aniołami, czyli prawdziwymi rodzicami, przyjaciółmi, kochankami ...
Jak dorosnę, chcę być dzieckiem ...
Kiedy byliśmy dziećmi, często zadawaliśmy sobie pytanie: "Kim będziemy, gdy dorośniemy?" ... Dla dzieci być dorosłym oznacza grać na poważnie (jako lekarz, pilot, aktor itp).
Pomimo upływu lat wciąż zastanawiam się: "kim będę?" Teraz chcę stać się dzieckiem, ale nie takim, ktòre potrzebuje pieluchy i opieki: mam na myśli dziecko w sercu, tryskające chęcią życia, zdolnością zachwycania się małymi i prostymi rzeczami. Dziecko, widząc psa, woła do ojca z entuzjazmem: "Tato, pies, zobacz!!!! ..." ... "Tak, w porządku, to jest pies..." - odpowiada znudzony ojciec, bo dorośli tracą z wiekiem zdolność zachwycania się światem; świat skończy się nie z powodu braku cudów, bo świat jest pełen cudów, ale skończy się z powodu braku ludzi zdolnych do zachwytu nad nim. Z tego oto powodu dzieci są zbawieniem ludzkości.
ROSNĄ Z NAMI
ROŚNIEMY Z NIMI
Wraz z dzieckiem dorosły wzrasta wewnętrznie- bardziej niż dziecko wzrasta przy dorosłym fizycznie. Dziecko, w swojej zewnętrznej manifestacji, daje dorosłemu wszystko to co potrzebne, by odkrył swoją przeszłość i swoje dzieciństwo; nie istnieje żaden większy na świecie prezent, ktòry może otrzymać dorosły, niż mieć przy sobie dziecko.
Dzieci, gdy są bardzo małe, kochają nas,
gdy są młode podziwiają,
w wieku młodzieńczym krytykują,
jako dorośli często znoszą,
czasami unikają i czują urazę,
a jako starcy albo przebaczają, albo potępiają.
WYCHOWANIE DO MODLITWY
Żyjemy w świecie, tak daleko od duszy, że nie uczymy dzieci modlić się lub medytować. Wierzymy, że jest to zajęcie dla dorosłych i mędrcòw. Dawno już zapomnieliśmy, że dzieci posiadają niezwykłą wrażliwość, wrażliwość kontemplacji i wyższą zdolność do zachwytu. Dla dzieci modlitwa, korzystanie z teraz, chwytanie istoty rzeczy i urody życia jest tak naturalne, jak dla kwiatu rozsiewanie zapachu.
DZIECI SĄ OWOCEM
miłości rodziców
Dzieci są naturalnym sposobem, w który para otwiera się na siebie, są ich wspólnym horyzontem; to w końcu miłość, która staje się ciałem (jak Chrystus); to jest właśnie przesłanie Boga - miłość, ktòra staje się ciałem.Tak więc dwoje (para), będzie jednym ciałem (syn). Oczywiście w obecnych czasach nie żyjemy w społeczeństwie, które zapewnia nam środowisko naturalne (słowik w klatce nigdy nie będzie miał potomstwa, bo nie chce, aby jego dzieci urodziły się w niewoli, nawet zwierzęta w zoo reprodukują się z trudnością, ponieważ nie znajdują się w środowisku naturalnym). Dlatego wiele par boi się mieć dzieci (brak czasu? strach przed odpowiedzialnością? - ale nie są to przeszkody dla dowodu miłości, jakim są dzieci, prawda?). To naturalny zwierzęcy instynkt sprawia, że boimy się naturalnej rodziny (matka + ojciec = synowie i córki) w przypadku braku poczucia bezpieczeństwa i spokojnej przyszłości oraz w sytuacji zbiorowego społecznego i psychologicznego stresu.
OCHRONA "PRZECIW NIELETNIM":
UWA ŻAJMY RACZEJ, by nie przebywali w towarzystwie niedojrzałych dorosłych!
Fałszywi moraliści i FAŁSZYWE ZAKAZY
W wielu społecznych sieciach, ròwnież tak renomowanych jak Facebook, zauważyliśmy z wielkim smutkiem, że sercem i motorem socjalizacji lub interakcji pomiędzy ludźmi jest poszukiwanie okazji do flirtu, randki w ciemno, miłosnej przygody, ekshibicjonizmu ... jednym słowem seksu w ogromnej ilości przypadkòw.
Oczywiście, z powodu obecności małoletnich w sieci, próbuje się wprowadzić zakaz uzywania obrazòw o treści pornograficznej. Polityka ochrony jest więcej niż konieczna, ale nie należy zapominać, iż edukacja seksualna nie powinna odbywać się poprzez protekcjonizm i zakazy. Lew w klatce nie jest nieszkodliwy, nadal jest tak samo niebezpieczny. Zakaz nie jest niczym więcej jak klatką, która trzyma pod kontrolą nasze naturalne instynkty i impulsy, ale nie koryguje błędów, nie tworzy silnej osobowości, nie wychowuje, nie kieruje ku właściwej drodze.Wręcz odwrotnie, lew staje się coraz bardziej gwałtowny i represjonowany. Zamiast zabraniać dzieciom oglądania "tego czy tamtego", trzeba być wystarczająco dojrzałym, by zobaczyć "to i tamto" wyjaśniając dzieciom skąd bierze się to, co widzą. Jeśli nie jesteście w stanie tego zrobić, oznacza to, że jesteście falszywymi dorosłymi potrzebującymi pomocy i to na pewno wy jesteście wsròd pierwszych patrzących na wszystko w sposòb chory i z podejrzliwością.
Należę do tych, którzy uważają, że wszystko można znaleźć w małym. Dziecko jest małe, ale zawiera ono człowieka;
mózg jest ograniczony, ale jest domem dla myśli;
oko jest jak kropka, a obejmuje tysiące.
- A. Dumas, Kameliowa dama
Chrońmy żyjące w nas dziecko-artystę
Zawsze należy pamiętać, że dziecko jest artystą; odnaleźć je w sobie i zabezpieczyć dając prawo do tworzenia jest jak nauka chodzenia. Początkowo raczkuje się, wykonuje pierwsze kroki i nie obejdzie się też bez upadkòw: obrazy, które wydają się próbami koloròw, filmy, które wydają się obrazami nakręconymi kamerą włączona przez pomyłkę, pierwsze wiersze niegodne nawet znalezienia się na kartce z zaproszeniem. Zazwyczaj artysta-cień w fazie rekonwalescencji nadal będzie oceniać te próby jako decydujące powody do zniechęcenia się względem dalszych poszukiwań artystycznych. Ale oceniać swoje pierwsze twórcze prace jest równoznaczne z "gwałtem" na artyście, ktòry jest w nas.
- Julia Cameron (droga artysty)
EDUKACJA POCIĄGA, ALE TO PRZYKŁAD JEST ATRAKCYJNY
Ważna jest edukacja dana dzieciom, ale jeszcze bardziej przykład; dzieci przepadają za naśladowaniem dorosłych, w dzieciach widać nasze wartości i niedoskonałości. Nie powinniśmy traktować ich jednak jak dorosłych w miniaturze. Udawanie dorosłych jest normalne, ale gdy dziecko wychodzi poza realia zabawy i naprawdę stara się być jak dorośli, staje się śmieszne - jak dorośli, którzy zachowują się jak dzieci ... Dzieci, które żartobliwie nazywamy pòłdiabłami, są jedynie odbiciem naszej degeneracji!
- Nie płacz, mamo.
Jestem szczęśliwszy, gdy krzyczysz na mnie.
Proszę, pokłòćmy się trochę.
Życzę sobie, byśmy kłòcili się zawsze.
(C. Signoris, Lepiej owdowiała, niż w złym towarzystwie)
Tylko dzieci wiedzą, czego szukają. Potrafią tracić czas dla szmacianej laki, ktòra staje się tak ważna, że płaczą po jej stracie.
- Antoine de Saint-Exupéry -
Każde dziecko kocha matkę i ojca,
nie potrafi nie kochać swoich rodzicòw!
Jeśli tak się jednak nie stanie, będzie czuło się zagubione,
gdyż jest owocem ich związku.
Para może się rozstać,
dwoje rodzicòw NIGDY.
Dziecko, które nie łobuzuje, jest dowodem na to, że ma ponurych i nieszczęśliwych rodziców.
,,,tylko dzieci mogą zbawić świat,,,
Dziecko może nauczyć dorosłego trzech rzeczy: być szczęśliwym bez powodu, być zawsze czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił tego, czego się pragnie.
- P. Coelho -
Dzieci są dla nas doskonałymi nauczycielami, ale my jesteśmy złymi uczniami.
Potrzeba wielu lat,
by stać się dziećmi.
- Pablo Picasso -
Jeśli uda się nam rozbudzić w dzieciach miłość do jednej, dwòch, trzech książek, to zaczną one myśleć, że czytanie jest zabawne. I być może, jako dorośli, staną się czytelnikami. Bo czytanie jest jedną z przyjemności, jest jednym z najważniejszych narzędzi naszego życia.
- Roald Dahl -
Moją wielką ambicją jest
aby każde dziecko w Afryce chodziło do szkoły, ponieważ edukacja jest drzwiami prowadzącymi do wolności, do demokracji i rozwoju.
- Nelson Mandela -
Zauważamy piękno bycia dzieckiem, kiedy już nim nie jesteśmy...
nie dlatego, że stajemy się świadomi naszej dorosłości, ale raczej dlatego, że mamy świadomość, iż nie jesteśmy w stanie zachować dziecięcej niewinności.
Przywilejem dzieciństwa jest poruszać się bez przeszkód między magią i owsianką, między bezgranicznym strachem i galopującą radością.
- Ingmar Bergman -
Europejskie i amerykańskie dzieci nadal grają w klasy, nie wiedząc, że przywracają do życia grę inicjacyjną, której celem jest penetracja labiryntu; bawiące się w klasy dzieci schodzą symbolicznie do podziemi i powracają na ziemię.
[Eliade Mircea, Okultyzm, czary i mody kulturowe, Florencja 1982, The University of Chicago 1976]
Nessun commento:
Posta un commento